Michał Szubert

Michał Szubert

Rycina z Tygodnika Ilustrowanego z 1860 roku.
Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1787 Ząbki
Data i miejsce śmierci	5 maja 1860 Płock
Miejsce spoczynku	Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie

Grób botanika Michała Szuberta na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Michał Szubert (ur. 18 kwietnia 1787 w Ząbkach k. Warszawy, zm. 5 maja 1860 w Płocku) – polski biolog i botanik. Działacz społeczny, założyciel w 1818 r. i pierwszy dyrektor Ogrodu Botanicznego w Warszawie, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku, członek czynny Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku.

Życiorys

Urodził się w zamożnej rodzinie, był synem marszałka dworu ministra Brühla. Edukację rozpoczął w ramach nauczania domowego, w późniejszych latach ukończył Liceum Warszawskie jako absolwent pierwszego rocznika. Studiował w Paryżu w latach 1809-1813. zapoznał się tam z wykładami autora naturalnego układu systematycznego roślin Antoinego Laurenta de Jussieu. Jako jego zwolennik, propagował założenia tego systemu klasyfikacji po powrocie do kraju.

Praca dydaktyczna

Po powrocie z Paryża pracował jako wykładowca przedmiotów botanicznych i leśnictwa na działających w Warszawie uczelniach m.in. Szkole Prawa i Administracji, Liceum Warszawskim, Szkole szczególnej Leśnictwa, Szkole Farmaceutycznej. Od 1816 do 1831 (zamknięcie Uniwersytetu) pracował jako profesor botaniki Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Jego uczniami byli m.in. Wojciech Jastrzębowski, Jakub Waga, Szymon Pisulewski.

Praca naukowa

Prowadził badania naukowe w zakresie botaniki z wykorzystaniem mikroskopu. Był znawcą flory Królestwa Polskiego, interesowały go szczególnie rejony: Ząbek, Zielonki, Rembertowa, Anina i Lasów Kabackich. Był autorem wielu publikacji naukowych; publikował m.in. w Sylwanie, Rocznikach Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był autorem pierwszego nowoczesnego podręcznika dendrologii Opisanie drzew i krzewów leśnych Król. Pol. (1827).

Ogród Botaniczny

Michał Szubert założył Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1816-1848 pełnił funkcję dyrektora ogrodu botanicznego przy Szkole Lekarskiej w tym samym roku przejęty przez Uniwersytet Warszawski. Pierwotnie nazwano go "Ogrodem Królewskim", a Ogród mieścił się na skarpie na tyłach Pałacu Kazimierzowskiego. Car Aleksander I wydał zgodę na przeniesienie Ogrodu do północnej części wykupionego terenu między Belwederem a Agrykolą. W związku z dużym zaangażowaniem zgromadził w ciągu 6 pierwszych lat 10 000 gatunków roślin. Brał czynny udział w powstaniu listopadowym. W ramach reperkusji zlikwidowano Uniwersytet, a teren Ogrodu zmniejszono o 2/3. W wyniku czego ogród zaczął podupadać. Po przejściu na emeryturę jego następcą został Ignacy Hanusz.

Działalność pozazawodowa

Aktywny działacz parafii ewangelicko-augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie. W latach 1830–1834 Prezes Kolegium Kościelnego. Pochowany na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Rodzina

Jego żoną była Zofia Szwarc.

Spoczywa

Pochowany został wraz z żoną na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w alei 6, grób 12.

Upamiętnienie

Na jego cześć prof. Ch. Misbel we Francji zmienił nazwę rośliny Cupressus disticha na Schubertia disticha (obie nazwy są uznawane współcześnie za synonim Taxodium distichum – cypryśnik błotny).

W Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego znajduje się popiersie Michała Szuberta.

W Ząbkach znajduje się park im. Michała Szuberta.

Dzieła (wybór)

• Monografja sosny pospolitej (1820)
• Rozprawa o składzie nasienia i początkowem rozrastaniu się zarodka (1824)
• Spis roślin ogrodu botanicznego Królewsko-Warszawskiego Uniwersytetu (1920) .
• O składzie wew. roślin, okazanym na bzie pospolitym
• Opisanie drzew i krzewów leśnych Król. Pol. (1827)

Linki zewnętrzne

• Dzieła Michała Szuberta w bibliotece Polona