Przejdź do zawartości

Oswaldo Vizcarrondo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oswaldo Vizcarrondo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Oswaldo Augusto Vizcarrondo Araujo

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1984
Caracas

Wzrost

191 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

FC Nantes

Numer w klubie

4

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2008 Caracas
2007 Rosario Central (wyp.) 0 (0)
2009 Olimpia 27 (5)
2010 Once Caldas 28 (3)
2011 Deportivo Anzoátegui 14 (1)
2011 Olimpo 14 (0)
2012–2013 Club América 11 (1)
2012–2013 Lanús (wyp.) 31 (0)
2013– FC Nantes 54 (2)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–  Wenezuela 56 (8)
  1. Aktualne na: 14 grudzień 2014. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 11 września 2014.

Oswaldo Augusto Vizcarrondo Araujo (ur. 31 maja 1984 w Caracas) – wenezuelski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, obecnie zawodnik francuskiego FC Nantes.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Vizcarrondo pochodzi ze stołecznego miasta Caracas i jest wychowankiem tamtejszego zespołu Caracas FC. Do seniorskiej drużyny został włączony jako osiemnastolatek po kilku miesiącach gry w drugoligowych rezerwach klubu przez szkoleniowca Noela Sanvicente, w wenezuelskiej Primera División debiutując w 2002 roku. Niebawem wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie i przez następne kilka lat współtworzył jedną z najlepszych drużyn w historii klubu. Już w swoim premierowym sezonie 2002/2003 zdobył ze swoim zespołem tytuł mistrza Wenezueli. Sukces ten powtórzył również rok później, podczas rozgrywek 2003/2004, natomiast w sezonie 2004/2005 zanotował wicemistrzostwo kraju. W rozgrywkach 2005/2006 po raz trzeci został mistrzem Wenezueli, natomiast czwarty tytuł zdobył w sezonie 2006/2007. W lipcu 2007, po udanych występach w turnieju Copa Libertadores, gdzie dotarł z Caracas do 1/8 finału, został wypożyczony do argentyńskiego Rosario Central. Tam zanotował jednak nieudane pół roku; trapiony kontuzjami nie zdołał rozegrać w barwach tej ekipy żadnego spotkania, a jego zespół zajął ostatnie miejsce w tabeli.

Po powrocie do Caracas Vizcarrondo w sezonie 2007/2008 zdobył swój drugi tytuł wicemistrza Wenezueli, a po upływie roku zdecydował się na kolejny wyjazd za granicę, tym razem do Paragwaju, gdzie podpisał umowę z zespołem Club Olimpia z siedzibą w stołecznym Asunción. Premierowego gola w paragwajskiej Primera División strzelił 17 maja 2009 w wygranej 1:0 konfrontacji z 12 de Octubre, a ogółem barwy Olimpii reprezentował przez rok jako podstawowy zawodnik, nie odnosząc jednak większych sukcesów. Na początku 2010 roku przeszedł do kolumbijskiego klubu CD Once Caldas z miasta Manizales, gdzie z miejsca został kluczowym graczem linii defensywnej. W Categoría Primera A zadebiutował 31 stycznia 2010 w przegranym 3:4 spotkaniu z Realem Cartagena, zaś pierwszą bramkę w lidze kolumbijskiej strzelił 17 kwietnia tego samego roku w zremisowanym 3:3 pojedynku z Boyacá Chicó. W jesiennym sezonie Finalización 2010 zdobył z drużyną prowadzoną przez trenera Juana Carlosa Osorio mistrzostwo Kolumbii.

Wiosną 2011 Vizcarrondo powrócił do ojczyzny, zostając piłkarzem ekipy Deportivo Anzoátegui z siedzibą w mieście Puerto la Cruz. Tam spędził kolejne pół roku w roli podstawowego zawodnika, nie notując poważniejszych sukcesów, po czym odszedł do argentyńskiego Club Olimpo. W barwach zespołu z miasta Bahía Blanca zadebiutował w argentyńskiej Primera División 22 sierpnia 2011 w przegranym 0:1 spotkaniu z Colónem Santa Fe, a ogółem w Olimpo występował przez sześć miesięcy. W styczniu 2012 za sumę pięciu milionów dolarów przeszedł do meksykańskiego zespołu Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk, podpisując z nim trzyletni kontrakt. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 20 stycznia 2012 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Tecos UAG, a pierwsze i zarazem jedyne trafienie w nowym zespole zanotował 25 lutego tego samego roku w wygranym 4:0 meczu z Atlante. W Américe grał przez pół roku bez większych sukcesów, nie potrafiąc przekonać swoimi występami kibiców, a jego przejście do klubu zostało powszechnie uznane za pomyłkę transferową.

W lipcu 2012 Vizcarrondo został wypożyczony do argentyńskiego Club Atlético Lanús ze stołecznego Buenos Aires. Jego barwy reprezentował przez następny rok, kwalifikując się z nim do rozgrywek Copa Sudamericana i będąc jednym z najważniejszych piłkarzy zespołu prowadzonego przez Guillermo Barrosa Schelotto. W połowie 2013 roku za sumę 600 tysięcy euro przeszedł do FC Nantes, beniaminka ligi francuskiej, dołączając do swoich rodaków występujących w tym klubie – Gabriela Cichero i Fernando Aristeguiety. W Ligue 1 zadebiutował 10 sierpnia 2013 w wygranym 2:0 spotkaniu z Bastią.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2002/2003 Caracas FC Wenezuela  Primera División 0 0 - - -
2003/2004 Caracas FC Wenezuela  Primera División 0 0 - - -
2004/2005 Caracas FC Wenezuela  Primera División 0 0 - - -
2005/2006 Caracas FC Wenezuela  Primera División 0 0 - - -
2006/2007 Caracas FC Wenezuela  Primera División 13 2 - - -
2007/2008 Rosario Central Argentyna  Primera División 0 0 - - -
2007/2008 Caracas FC Wenezuela  Primera División 7 2 - - -
2008/2009 Caracas FC Wenezuela  Primera División 16 3 - - -
2009 Club Olimpia Paragwaj  Primera División 27 5 - - -
2010 CD Once Caldas Kolumbia  Liga Postobón 28 3 - - -
2010/2011 Deportivo Anzoátegui Wenezuela  Primera División 14 1 - - -
2011/2012 Club Olimpo Argentyna  Primera División 14 0 - - -
2011/2012 Club América Meksyk  Liga MX 11 1 - - -
2012/2013 Club Atlético Lanús (wyp.) Argentyna  Primera División 31 0 - - -
2013/2014 FC Nantes Francja  Ligue 1 36 1 - - -
2014/2015 FC Nantes Francja  Ligue 1 17 1 - - -

Stan na: 14 grudzień 2014 r.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Wenezueli Vizcarrondo zadebiutował za kadencji selekcjonera Richarda Páeza, 10 marca 2004 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Hondurasem. W 2007 roku został powołany na turniej Copa América, gdzie pozostawał jednak wyłącznie rezerwowym swojej drużyny, ani razu nie pojawiając się na boisku, zaś jego zespół odpadł ostatecznie z rozgrywek w ćwierćfinale. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił 12 sierpnia 2009 w wygranym 2:1 sparingu z Kolumbią. W późniejszym czasie wziął również udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, podczas których rozegrał cztery spotkania, lecz Wenezuelczycy nie zdołali się zakwalifikować na mundial. W 2011 roku znalazł się w powołanym przez szkoleniowca Césara Faríasa składzie na kolejny turniej Copa América. Tym razem pełnił na nim rolę kapitana i lidera swojej kadry narodowej, występując we wszystkich sześciu spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty i zdobywając bramkę w ćwierćfinale z Chile (2:1). Wenezuelska drużyna odpadła w półfinale, zajmując ostatecznie czwarte miejsce, najwyższe w historii swoich występów w tych rozgrywkach, zaś on sam został ogłoszony jednym z najlepszych piłkarzy tamtej edycji Copa América.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]