Sferula
Sferula – drobna kulka szkliwa powstała na skutek stopienia się meteorytu oraz skał, w które ten meteoryt uderzył. Sferule wraz z ziarnami zeszklonego kwarcu zostały odkryte w granicznych pokładach iłów na całym świecie. Część domniemanych sferul z czasem okazała się jednak zmienionymi odchodami termitów, przetrwalnikami grzybów[1] lub komórkami glonów.
Jeśli formy są podobne do sferul, lecz nie spełniają kryterium kulistości, są nazywane sferulopodobnymi. Ich kształt znacznie odbiegający od kulistego wskazuje, że w trakcie rozwoju strukturalno-mikroteksturowego nie przeszły one przez stadium przetopienia lub upłynnienia.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Sferule znajdowane są w różnych częściach Ziemi, w tym również w Polsce[2]. W roku 2012 na powierzchni Marsa łazik Opportunity znalazł hematytowe kule zwane marsjańskimi sferulami, czy też bardziej potocznie: marsjańskimi jagodami[3]. Znajdowane były również na księżycu, zarówno przez załogową misję Apollo 16, jak i bezzałogową misję chińskiego łazika Yutu-2 misji Chang’e 4[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Hołdys. Ten straszny młodszy dryas. „Świat Nauki”. 10 (230). s. 14–15. ISSN 0867-6380.
- ↑ Przybysz z kosmosu [online], Przystanek nauka, 20 marca 2015 [dostęp 2022-02-24] (pol.).
- ↑ Oto zapierające dech zdjęcia z Marsa. Można się w nich zatracić [GALERIA] [online], www.national-geographic.pl [dostęp 2022-02-24] (pol.).
- ↑ Chiński łazik odnalazł po ciemnej stronie Księżyca przezroczyste kule [online], www.komputerswiat.pl, 23 lutego 2022 [dostęp 2022-02-24] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tajemnice kamieni z nieba, Marek Żbik, Warszawa 1987, s. 116–121.