Bernhard (książę holenderski)
Książę Bernhard (1942) | |
Książę Niderlandów (Książę małżonek) | |
Okres |
od 6 września 1948 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1911 |
Data i miejsce śmierci |
1 grudnia 2004 |
Żona | |
Dzieci |
Beatrycze, Irena, Margriet, Krystiana, Alicia von Bielefeld, Alexia Grinda |
Odznaczenia | |
Bernhard, książę Niderlandów (ur. 29 czerwca 1911 w Jenie, zm. 1 grudnia 2004 w Utrechcie) – niemiecki arystokrata, mąż królowej Holandii Juliany. Ojciec królowej Beatrycze.
Młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako Bernhard Leopold Friedrich Eberhard Julius Curt Karl Gottfried Peter zu Lippe-Biesterfeld, syn księcia Bernharda zur Lippe (młodszego brata panującego ówcześnie księcia Lippe w północnej Nadrenii-Westfalii) i baronessy Armgard von Sierstorpff-Cramm. Małżeństwo rodziców nie spełniało wymogów dworu panującego Lippe, w związku z czym nowo narodzony członek rodu otrzymał jedynie tytuł hrabiowski. Wkrótce jednak (jeszcze w 1911) panujący książę Lippe Leopold IV nadał mu tytuł księcia zur Lippe-Biesterfield.
W wyniku I wojny światowej ród utracił panowanie w księstwie. Książę Bernhard spędził młode lata w pruskiej Prowincji Poznańskiej, później Marchii Granicznej Poznańsko-Zachodniopruskiej, w dobrach rodzinnych Reckenwalde w Nowej Marchii, obecnie Wojnowo koło Sulechowa (Züllichau) w Polsce. Tam też zdobył podstawowe wykształcenie; gimnazjum ukończył w Berlinie w 1929 r. Studiował prawo na uniwersytetach w Lozannie (Szwajcaria) i Berlinie. Prowadził rozrywkowy tryb życia, był znany jako miłośnik szybkich samochodów, jazdy konnej i wypraw myśliwskich safari.
W okresie dochodzenia do władzy Hitlera odbywał służbę wojskową jako pilot i podjął później pracę w przedsiębiorstwie chemicznym IG Farben. Jego młodszy brat Aschwin publicznie poparł politykę Hitlera i NSDAP. On sam – co ujawniono w 1941 i potwierdzają to odtajnione w 2010 roku dokumenty – był członkiem konnej SS[1]. W połowie lat 30. książę Bernhard – protestant, pochodzący z rodu książęcego – został zaakceptowany przez królową Holandii Wilhelminę jako kandydat na męża jej córki Juliany, następczyni tronu. Wybór ten wzbudził w Holandii kontrowersje, przyszły mąż Juliany uchodził za zwolennika polityki niemieckiej, która groziła wybuchem wojny na skalę europejską. W czasie spotkania z Bernhardem Hitler wskazywał na szanse sojuszu niemiecko-holenderskiego, którego osoba księcia miała być gwarantem.
Małżeństwo i działalność powojenna
[edytuj | edytuj kod]Małżeństwo Bernarda i Juliany zostało zawarte 7 stycznia 1937 w Hadze[2]. Po ślubie młoda para udała się w podróż poślubną do Polski, przebywając m.in. w Krakowie, Krynicy i w Nawojowej[3]. Po wybuchu wojny swoimi działaniami ks. Bernard zyskał uznanie Holendrów. Wspomagał rodzinę królewską w wyjeździe do Anglii po ataku niemieckim, wysłał następnie żonę z dziećmi do Kanady. Sam pozostał w Anglii, gdzie służył jako pilot (nie zaakceptowano jego oferty pracy w wywiadzie), wspierał holenderski ruch oporu w kraju oraz był osobistym sekretarzem królowej Wilhelminy. W 1944 został naczelnym dowódcą wojsk holenderskich, rok później wraz z rodziną powrócił do Holandii. Uczestniczył w rozmowach kapitulacyjnych w maju 1945.
Po wojnie pozostał w służbie wojskowej, pełniąc m.in. funkcję szefa połączonych sztabów. Pracował także w wielu organizacjach międzynarodowych i miał opinię gospodarczego ambasadora Holandii. W 1948 po abdykacji matki na tron holenderski wstąpiła jego żona Juliana.
Był inicjatorem tzw. Grupy Bilderberg, forum debat liderów intelektualnych i gospodarczych Europy Zachodniej; na spotkaniach Grupy padła m.in. inicjatywa powołania Unii Europejskiej. W 1961 książę Bernhard współtworzył znaną fundację ochrony środowiska World Wildlife Fund.
Odegrał znaczącą rolę w uznaniu zasług 1.SBS i gen. Stanisława Sosabowskiego dla wyzwalania Holandii. Wbrew naciskom brytyjskim i stanowisku holenderskiego ministerstwa obrony, wspierał inicjatywę mieszkańców gmin, o które walczyli Polacy, i wolę królowej w sprawie odznaczenia Polaków holenderskimi orderami[4].
Skandale
[edytuj | edytuj kod]Był bohaterem kilku skandali gospodarczych i obyczajowych, przede wszystkim afery Lockheed; w 1976 ujawniono, że miał przyjąć od amerykańskiej korporacji lotniczej milion dolarów łapówki w zamian za wspieranie działalności firmy w Holandii. Afera Lockheed zatoczyła szerokie kręgi i sięgała m.in. nieuczciwej współpracy z rządem argentyńskim Juana Perona. Inny zarzut wobec księcia i jego działalności wysunął Nelson Mandela; domagał się on wyjaśnienia roli funduszu World Wildlife Fund w Południowej Afryce, zarzucając współfinansowanie reżimu apartheidu.
Do skandali politycznych i gospodarczych należy dodać obyczajowe. Książę Bernhard był ojcem dwóch nieślubnych córek, jednej w Paryżu, drugiej w USA.
Książę Bernhard zmarł po długiej chorobie nowotworowej 1 grudnia 2004, pół roku po śmierci żony.
Potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Z małżeństwa z królową Julianą (która abdykowała w 1980) urodziły się cztery córki:
- Beatrix Wilhelmina Armgard (ur. 31 stycznia 1938), od 1980 do 2013 królowa Holandii,
- Irene Emma Elisabeth (ur. 5 sierpnia 1939), żona Karola Hugona Parmeńskiego,
- Margriet (Małgorzata) Francisca (ur. 19 stycznia 1943), żona Pietera van Vollenhoven,
- Marijke (Maria) Christina (ur. 18 lutego 1947), żona Jorge Pérez y Guillermo.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ iar: Ojciec królowej był esesmanem. Gazeta.pl Wiadomości, 23 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Sovereigns, Kingdoms and Royal Landmarks of Europe. [dostęp 2012-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)].
- ↑ Ród Stadnickich. [dostęp 2010-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-29)].
- ↑ Honor generała
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- IAR: Zmarł książę Bernhard, ojciec holenderskiej królowej Beatrix. money.pl, 1 grudnia 2004. [dostęp 2010-01-23].
- Prins Bernhard Onderscheidingen. hethuisvanoranje.nl. [dostęp 2015-10-29]. (niderl.).
- Holenderska rodzina królewska
- Niemiecka szlachta
- Odznaczeni Brązową Gwiazdą
- Odznaczeni Gwiazdą Francji i Niemiec
- Odznaczeni Medalem Koronacyjnym Króla Jerzego VI
- Odznaczeni Medalem Obrony
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym Czechosłowackim 1939
- Odznaczeni Królewskim Orderem Wiktoriańskim
- Odznaczeni Krzyżem Lotnika (Holandia)
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Legii Honorowej
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Belgia)
- Odznaczeni Legią Zasługi
- Odznaczeni Narodowym Orderem Zasługi (Ekwador)
- Odznaczeni Narodowym Orderem Zasługi (Paragwaj)
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Odznaczeni Orderem Narodowym Lwa
- Odznaczeni Orderem Narodowym Świętego Karola
- Odznaczeni Orderem Białej Róży Finlandii
- Odznaczeni Orderem Piusa IX
- Odznaczeni Orderem Boyacá
- Odznaczeni Orderem Domowym Chakri
- Odznaczeni Orderem Domowym Orańskim
- Odznaczeni Orderem Korony Dębowej
- Odznaczeni Orderem Gwiazdy Jerzego Czarnego
- Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego
- Odznaczeni Orderem Karola III
- Odznaczeni Orderem Królewskim Serafinów
- Odznaczeni Orderem Królowej Saby
- Odznaczeni Orderem Krzyża Południa
- Odznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Lwa Niderlandzkiego
- Odznaczeni Orderem Łaźni
- Odznaczeni Orderem Orła Azteckiego
- Odznaczeni Orderem Pahlawiego
- Odznaczeni Orderem Palm Akademickich
- Odznaczeni Orderem Pionierów Liberii
- Odznaczeni Orderem Rubéna Darío
- Odznaczeni Orderem Salomona
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Odznaczeni Orderem Słońca Peru
- Odznaczeni Orderem Świętego Olafa
- Odznaczeni Orderem Wojskowym Wilhelma
- Odznaczeni Orderem Oswobodziciela
- Odznaczeni Orderem Wyzwoliciela San Martina
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Chile)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Marynarki Wojennej (Brazylia)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Orderem Zbawiciela
- Odznaczeni Orderem Domowym Nassauskim Lwa Złotego
- Uczestnicy II wojny światowej
- Odznaczeni Orderem Jugosłowiańskiej Gwiazdy
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 2004
- Ludzie urodzeni w Jenie