Przejdź do zawartości

Natasha Saint-Pier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natasha St-Pier
Ilustracja
Natasha St-Pier (2012)
Imię i nazwisko

Natasha Saint-Pierre

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1981
Bathurst (Nowy Brunszwik)

Instrumenty

fortepian, instrumenty klawiszowe

Gatunki

pop, pop-rock, adult contemporary, dance

Zawód

piosenkarka, kompozytorka

Aktywność

od 1996

Wydawnictwo

Sony BMG, Columbia Records, Twin Music, Guy Cloutier Communications

Powiązania

Garou, Céline Dion

Strona internetowa

Natasha Saint-Pierre, Natasha St-Pier (ur. 10 lutego 1981 roku w Bathurst w Nowym Brunszwiku) – kanadyjska piosenkarka popowa, rockowa i jazzowa pochodzenia akadiańskiego.

Reprezentantka Francji z utworem „Je n’ai que mon âme” w 46. Konkursie Piosenki Eurowizji (2001).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Bathurst w prowincji Nowy Brunszwik, jest córką dyrektora więzienia Mario St-Pierre'a i pielęgniarki położnej Rose-Marie Bard. Razem z młodszym o cztery lata bratem Jonathanem została wychowana w Saint-Hilaire Baker-Brook. Uczęszczała do szkoły średniej o profilu biologicznym.

W wieku ośmiu lat zaczęła pobierać lekcje muzyki – śpiewu klasycznego i popularnego oraz gry na fortepianie, a także tańca – baletu i jazzu. Jakiś czas później została doceniona przez swojego nauczyciela muzyki, który zaangażował ją do przedstawienia musicalowego, gdzie wykonała utwór „Mon cadeau” z repertuaru Elsy. W 1992 została dostrzeżona przez Alaina Morisoda i zaproszona do udziału w programie dla młodych talentów Sweet People Show, realizowanego przez lokalną telewizję w Quebecu. W kolejnym roku została najmłodszą finalistką konkursu Le pouvoir de la chanson, po którego zakończeniu producenci Regean i Michela Lacroix zaoferowali jej podpisanie pierwszego kontraktu płytowego z ich wytwórnią Mi Re La. W lipcu 1995 nagrała piosenkę „Le parcours du coeur”, napisaną z okazji piątej rocznicy założenia fundacji Maurice Tanguaya zajmującej się upośledzonymi dziećmi.

Saint-Pier (2006)

W sierpniu 1996 wydała swój debiutancki album studyjny pt. Emergence, nad którym pracowała ze Steve'em Baracattem. Płytę promowała singlami: „Il ne sait pas” i „Sans le savoir”[1]. Po wydaniu płyty zerwała umowę ze swoimi agentami, co tłumaczyła rozbieżnościami w postrzeganiu dalszego rozwoju artystycznego. Po rozstaniu z firmą przerwała karierę na niecałe trzy lata. Negocjacje między prawnikami obu stron dotyczące zerwanego kontraktu trwały przeszło dwa lata. Producent Guy Cloutier postanowił wówczas pomóc St-Pier i zaproponował jej współpracę, w którą zainwestował w dalszy rozwój jej kariery ok. miliona dolarów kanadyjskich.

Pod koniec lat 90. podczas trasy koncertowej w Quebecu otrzymała propozycję zastąpienia aktorki Julie Zenatti w roli Fleur-de-lys w spektaklu Notre Dame de Paris (reż. Luc Plamondon). Dzięki występowi w spektaklu została zaangażowana w produkcję brytyjskiej wersji musicalu, gdzie zagrała u boku Tiny Areny. W 2000 nagrała piosenkę „My Heart If You Will Swear” umieszczoną na płycie zawierającej utwory ze spektaklu[2]. W 2001, reprezentując Francji z utworem „Je n’ai que mon âme[3], zajęła czwarte miejsce w finale 46. Konkursu Piosenki Eurowizjiw Kopenhadze[4][5]. Po udziale w konkursie została laureatką wielu nagród przemysłu muzycznego w Kanadzie i Francji, odbyła kilka międzynarodowych tras koncertowych. Zaśpiewała także na jubileuszu 60-lecia urodzin Johnny'ego Hallydaya. W tym samym roku wydała album pt. À chacun son histoire[6].

Saint-Pier (2009)

W marcu 2002 wydała album pt. De l'amour le mieux[7], z którą zadebiutowała na trzecim miejscu listy najczęściej kupowanych albumów we Francji[8] i dotarła do trzeciej pozycji na Belgii[9] i ósmego w Polsce[10][11]. Płytę promowała singlami: „Nos rendez-vous”[12][13] i „Tu trouveras”[14][15], z którym dotarła do trzeciego miejsca listy przebojów we Francji[16] i w Belgii[17]. W tym samym roku została jedną z gwiazd koncertu Przeboje Jedynki organizowanego przez Telewizję Polską[18].

W lipcu 2003 wydała album pt. L'instant d'apres[19], z którym zadebiutowała na trzecim miejscu listy bestsellerów we Francji[20] oraz na 11. miejscu w Belgii[21] i na 17. w Polsce[22]. Płytę promowała singlami: „Tant que c’est toi”[23] i „Mourir demain”, który nagrała z Pascalem Obispo[24].

Saint-Pier (2014)

Na przełomie 2003 i 2004 wydała dwa dwupłytowe albumy kompilacyjne, na których umieściła swoje najpopularniejsze piosenki[25][26], a także debiutanckie wydawnictwo koncertowe pt. Un instant avec Natasha St Pier[27]. Na początku stycznia 2006 wydała album studyjny pt. Longueur d'ondes[28][29], z którym zadebiutowała na szczycie listy najczęściej kupowanych płyt we Francji[30] i dotarła m.in. do drugiego miejsca notowania w Belgii[31] i 29. miejsca w Polsce[32]. Za krajową sprzedaż albumu w ponad 160 tys. egzemplarzy we Francji odebrała certyfikat złotej płyty[33]. W tym samym roku przyleciała do Polski na zaproszenie tygodnika „Gala” i zagrała minikoncert podczas uroczystej ceremonii wręczenia statuetek Róże Gali.

W listopadzie 2008 wydała album, zatytułowany po prostu Natasha St-Pier[34][35]. W kolejnym roku premierę miała trzecia składanka jej przebojów pt. 10 ans de succes, którą wydała z okazji 10-lecia działalności artystycznej[36]. 31 marca 2015 zaśpiewała utwór „Je n’ai que mon âme” podczas koncertu jubileuszowego Eurovision Song Contest’s Greatest Hits przygotowanego przez BBC z okazji 60-lecia istnienia Konkursu Piosenki Eurowizji[37].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

9 marca 2012 w Lit-et-Mixe poślubiła Grégory'ego Quillacqa, sapera i członka paryskiej brygady strażaków specjalizujących się w gaszeniu pożarów nawodnych i podwodnych[38]. Mają córkę, Bixente Maxime[39]. W 2021 ogłosiła separację z mężem.

Jest wegetarianką[40] i chrześcijanką wyznania katolickiego. Naucza też jogi[41] i od czasu do czasu nurkuje.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Album Pozycja Ilość sprzedanych płyt Certyfikat
FR[42] BEL (Fl)[43] SUI[44]
1996 Émergence
2001 À chacun son histoire 37 23 150 000
  • FRA: złota płyta[45]
2002 De l'amour le mieux 3 3 12 750 000
  • FRA: 2x platynowa płyta[45]
  • CAN: złota płyta[46]
2003 L'Instant d'après 3 6 14 450 000
  • FRA: platynowa płyta[45]
2006 Longueur d'ondes 1 2 11 200 000
2008 Natasha St—Pier 16 16 63 25 000
2009 Tu trouveras... 10 ans de succès 23 31 50 000
2012 Bonne nouvelle 11 11 80 30 000
2013 Thérèse, vivre d'amour 2 4 60 000
2015 Mon Acadie 16 18 62 14 000
2017 L'Alphabet des Animaux 78 68 2 500
2018 Thérèse de Lisieux – Aimer c’est tout donner 23 55 40 40 000
2020 Croire

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Natasha St-Pier – Emergence. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  2. Various – Notre-Dame De Paris Version Anglaise. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  3. Sietse Bakker: This weekend: more info for København. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  4. Sietse Bakker: More information about national finals. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2001-02-13. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  5. Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-10-01]. (ang.).
  6. NatashaStPier* – À Chacun Son Histoire. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  7. Natasha St-Pier – De L'amour Le Mieux. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  8. Album Top 100. [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com, 2002-04-06. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  9. Ultratop 200 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. www.ultratop.be, 2002-04-20. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  10. Oficjalna lista sprzedaży / 14.07.2003 – 20.07.2003. [w:] ZPAV [on-line]. www.olis.onyx.pl, 2003-07-20. [dostęp 2014-10-22]. (pol.).
  11. Kamil Górecki: Natasha St-Pier conquers Poland. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-08-09. [dostęp 2014-07-28]. (ang.).
  12. Natasha St-Pier – Nos Rendez-Vous. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  13. NATASHA ST-PIER – NOS RENDEZ-VOUS (CHANSON). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  14. Natasha St-Pier – Tu Trouveras. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  15. NATASHA ST-PIER – TU TROUVERAS (CHANSON). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  16. Single Top 100. [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com, 2002-04-13. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  17. Ultratop 50 Singles. [w:] Ultratop 50 [on-line]. www.ultratop.be, 2002-04-06. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  18. Natasha St-Pier w Polsce - Muzyka w INTERIA.PL [online], interia.pl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-01].
  19. Natasha St-Pier – L'Instant D'Après. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  20. Album Top 100. [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com, 2003-11-02. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  21. Ultratop 200 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. www.ultratop.be, 2003-11-15. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  22. Oficjalna lista sprzedaży / 09.02.2004 – 15.02.2004. [w:] ZPAV [on-line]. www.olis.onyx.pl, 2004-02-15. [dostęp 2014-10-22]. (pol.).
  23. Natasha St Pier* – Tant Que C'Est Toi. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  24. Natasha St-Pier & Pascal Obispo – Mourir Demain. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  25. NATASHA ST-PIER – À CHACUN SON HISTOIRE / L'INSTANT D'APRÈS (ALBUM). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  26. NATASHA ST-PIER – À CHACUN SON HISTOIRE / DE L'AMOUR LE MIEUX (ALBUM). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  27. Un instant avec Natasha St Pier. www.worldcat.org. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  28. Natasha St-Pier – Longueur D'ondes. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  29. NATASHA ST-PIER – LONGUEUR D'ONDES (ALBUM). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  30. Album Top 100. [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com, 2006-01-21. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  31. Ultratop 200 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. www.ultratop.be, 2006-02-04. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  32. Longueur d'ondes, in Polish Albums Chart Olix.onyx.pl (pobrano 14 listopada 2024)
  33. Les 200 albums les plus vendus en France en 2006. www.fanofmusic.free.fr. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  34. Natasha St-Pier – Natasha St-Pier. ww.discogs.com. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  35. NATASHA ST-PIER – NATASHA ST-PIER (ALBUM). [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com. [dostęp 2014-10-22]. (fr.).
  36. Płyta Tu trouveras... 10 ans de succes – Natasha St-Pier. www.muzyka.onet.pl. [dostęp 2014-10-22]. (pol.).
  37. Eurovision's Greatest Hits - full line-up revealed!. [w:] BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05]. (ang.).
  38. Mariage de Natasha St-Pier en France : retour sur une cérémonie discrète [online], purepeople.com [dostęp 2017-11-25] (fr.).
  39. Natasha St-Pier : nouvelle photo de son fils Bixente, visiblement bien remis de son opération [online], Femme actuelle [dostęp 2018-08-03].
  40. Interview : découvrez les secrets beauté de Natasha St Pier [online], Lci [dostęp 2018-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-24].
  41. Exclu – Natasha St-Pier se confie sur sa nouvelle vie " simple et belle ", loin du showbiz [online], Gala [dostęp 2018-08-03].
  42. http://www.chartsinfrance.net/Natasha—St—Pier/charts.html
  43. ultratop.be - ULTRATOP BELGIAN CHARTS [online], www.ultratop.be [dostęp 2017-11-25].
  44. The Official Swiss Charts and Music Community [online], swisscharts.com [dostęp 2017-11-25].
  45. a b c SNEP: Natasha Saint-Pier. www.snepmusique.com. [dostęp 2016-08-25]. (fr.).
  46. Music Canada: Natasha Saint-Pier. musiccanada.com. [dostęp 2016-08-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]