Tereza Mihalíková
.jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1998 | |||||||||
| Wzrost |
179 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Trener |
Torsten Peschke | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 8 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
349 (11 czerwca 2018) | |||||||||
| Australian Open |
1Q (2016) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 3 WTA 125, 20 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
42 (30 stycznia 2023) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2023) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2024) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2023, 2024) | |||||||||
| US Open |
3R (2024) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Tereza Mihalíková (ur. 2 czerwca 1998 w Topolczanach) – słowacka tenisistka, mistrzyni juniorskiego Australian Open 2015 w grze pojedynczej dziewcząt i Australian Open 2016 w grze podwójnej dziewcząt.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W parze z Wierą Łapko osiągnęła finały US Open 2014 i Wimbledonu 2015 w grze podwójnej dziewcząt. W 2015 roku została mistrzynią Australian Open w grze pojedynczej dziewcząt.
W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w marcu 2014 roku w turnieju ITF, w egipskim Szarm el-Szejk, gdzie dotarła do drugiej rundy.
W sezonie 2021 zwyciężyła w zawodach deblowych w Portorožu. Razem z Anną Kalinską pokonały Aleksandrę Krunić i Lesley Pattinamę Kerkhove 4:6, 6:2, 12–10. Rok później w parze z Cristiną Bucșą nie obroniła tytułu, przegrywając finałowe spotkanie 4:6, 0:6 z Martą Kostiuk i Terezą Martincovą. W 2023 roku wspólnie z Viktórią Hrunčákovą awansowały do finału w ’s-Hertogenbosch, w którym uległy parze Shūko Aoyama–Ena Shibahara 3:6, 3:6.
W cyklu WTA 125 Mihalíková zwyciężyła w dwóch turniejach z czterech rozegranych finałów w grze podwójnej. Na swoim koncie ma wygranych osiem turniejów w grze pojedynczej i dwadzieścia w grze podwójnej rangi ITF.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra podwójna 5 (1–4)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 19 września 2021 | Portorož | Twarda |  Anna Kalinska
|
 Aleksandra Krunić Lesley Pattinama Kerkhove
|
4:6, 6:2, 12–10 |
| Finalistka | 1. | 18 września 2022 | Portorož | Twarda |  Cristina Bucșa
|
 Marta Kostiuk Tereza Martincová
|
4:6, 0:6 |
| Finalistka | 2. | 18 czerwca 2023 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Viktória Hrunčáková
|
 Shūko Aoyama Ena Shibahara
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 11 lutego 2024 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) |  Harriet Dart
|
 Catherine McNally Asia Muhammad
|
3:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 16 czerwca 2024 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Olivia Nicholls
|
 Ingrid Neel Bibiane Schoofs
|
6:7(6), 3:6 |
Finały turniejów WTA 125
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna 6 (3–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 czerwca 2021 | Bol | Ceglana |  Ekaterine Gorgodze
|
Aliona Bolsova Katarzyna Kawa
|
1:6, 6:4, 6–10 |
| Finalistka | 2. | 10 lipca 2021 | Båstad | Ceglana | Kamilla Rachimowa
|
 Mirjam Björklund Leonie Küng
|
7:5, 3:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12 grudnia 2021 | Angers | Twarda (hala) |  Greet Minnen
|
 Monica Niculescu Wiera Zwonariowa
|
4:6, 6:1, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 2. | 10 lipca 2022 | Contrexéville | Ceglana |  Ulrikke Eikeri
|
 Han Xinyun Aleksandra Panowa
|
7:6(8), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 3. | 29 października 2022 | Tampico | Twarda |  Aldila Sutjiadi
|
Ashlyn Krueger Elizabeth Mandlik
|
7:5, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 16 marca 2024 | Charleston | Twarda |  Sara Errani
|
 Olivia Gadecki Olivia Nicholls
|
2:6, 1:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 19/04/2015 |  Kair
|
10 000 | ziemna |  Dea Herdželaš
|
7:5, 6:3 |
| 2. | 16/08/2015 | Szarm el-Szejk
|
10 000 | twarda | Sara Tomic
|
6:2, 6:0 |
| 3. | 28/02/2016 | Szarm el-Szejk
|
10 000 | twarda | Warwara Flink
|
6:1, 6:4 |
| 4. | 03/04/2016 |  Manama
|
10 000 | twarda | Anna Kalinska
|
7:5, 6:1 |
| 5. | 28/08/2016 | Szarm el-Szejk
|
10 000 | twarda |  Ana Veselinović
|
2:6, 6:3, 6:4 |
| 6. | 04/09/2016 | Szarm el-Szejk
|
10 000 | twarda |  Valeria Bhunu
|
6:3, 7:6(3) |
| 7. | 15/10/2017 | Szarm el-Szejk
|
15 000 | twarda |  Nastja Kolar
|
6:2, 6:4 |
| 8. | 11/03/2018 |  Bhopal
|
15 000 | twarda | Emily Webley-Smith
|
6:1, 5:7, 6:0 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2015 | Australian Open
|
Twarda | Katie Swan
|
6:1, 6:4 |
| Finalistka | 2016 | Australian Open
|
Twarda |  Wiera Łapko
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2014 | US Open
|
Twarda | Wiera Łapko
|
 İpek Soylu Jil Teichmann
|
7:5, 2:6, 7–10 |
| Finalistka | 2015 | Wimbledon
|
Trawiasta | Wiera Łapko
|
 Dalma Gálfi Fanny Stollár
|
3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2016 | Australian Open
|
Twarda | Anna Kalinska
|
Dajana Jastremśka Anastasija Zaryćka
|
6:1, 6:1 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-07-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-07-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-07-29] (ang.).