Przejdź do zawartości

Ośrodek Studiów Wschodnich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia
Ilustracja
Siedziba OSW przy ul. Koszykowej 6a w Warszawie
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1990

Dyrektor

Wojciech Konończuk

zastępcy dyrektora

Justyna Gotkowska(inne języki)
Jakub Jakóbowski(inne języki)
Elżbieta Zaleska

Zatrudnienie

66

Adres
Warszawa, ul. Koszykowa 6a
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia”
Ziemia52°13′14,6″N 21°01′23,0″E/52,220722 21,023056
Strona internetowa

Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia, OSW (ang. Centre for Eastern Studies) – państwowy podmiot prawny zajmujący się monitorowaniem oraz analizą sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej w szeroko rozumianym sąsiedztwie Polski: państwach Europy Środkowej, Północnej i Wschodniej, na Bałkanach oraz na Kaukazie, w Turcji i Azji Centralnej. W ostatnich latach Ośrodek rozszerzył badania również o problematykę chińską oraz izraelską. Podstawowym zadaniem OSW jest przygotowywanie analiz, ekspertyz i studiów prognostycznych na potrzeby organów władzy publicznej w Polsce[1][2].

Historia i funkcjonowanie

[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek Studiów Wschodnich został założony w 1990 z inicjatywy Marka Karpia. Powołanie nastąpiło na podstawie Uchwały Rady Ministrów z 22 grudnia 1990[3]. OSW początkowo formalnie podlegał Ministerstwu Współpracy Gospodarczej z Zagranicą[4], następnie Ministerstwu Gospodarki, a obecnie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 12 czerwca 2006 Ośrodkowi nadano imię zmarłego dwa lata wcześniej założyciela. Siedziba OSW mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 6a.

Ośrodek współfinansowany jest z budżetu państwa w ramach części 16Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. W 2020 dotacja podmiotowa dla OSW wyniosła 9,75 mln zł[5].

Tematy badań OSW

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo w OSW analizowano wyłącznie sytuację na obszarze postradzieckim. W połowie lat 90. rozszerzono badania o Bałkany i państwa Europy Środkowej. W 2005 obszar zainteresowania analityków Ośrodka został poszerzony o problematykę niemiecką, w 2012 o obszar Turcji i Europy Północnej, a po 2016 o Chiny i Izrael.

Do głównych tematów badań OSW należą:

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Dyrekcja

[edytuj | edytuj kod]

Dyrektora OSW powołuje Prezes Rady Ministrów spośród kandydatów zarekomendowanych przez Radę OSW. Od listopada 2022 dyrektorem OSW jest Wojciech Konończuk, zaś jego zastępcami Justyna Gotkowska(inne języki), Jakub Jakóbowski(inne języki) i Elżbieta Zaleska[6].

Lista dyrektorów OSW:

Eksperci

[edytuj | edytuj kod]

Dla OSW pracuje ponad 40 ekspertów, co czyni Ośrodek jedyną z największych instytucji analitycznych w Polsce. Praca w OSW odbywa się w działach:

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pracownicy Ośrodka Studiów Wschodnich.

Wybrane osoby związane zawodowo z OSW obecnie lub w przeszłości: dr Piotr Bajda, Jacek Borkowicz, dr Mateusz Gniazdowski, Wojciech Górecki, dr hab. Marcin Kaczmarski, dr Szymon Kardaś, dr Tadeusz A. Olszański, dr amb. Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, dr Witold Rodkiewicz(inne języki), Bartłomiej Sienkiewicz, Wojciech Stanisławski, Leszek Szerepka, dr amb. Wojciech Zajączkowski, Piotr Żochowski(inne języki).

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Do publikacji wydawanych przez OSW należą: tygodniowy Biuletyn OSW, zawierający krótkie analizy dotyczące tematów bieżących oraz ukazujące się nieregularnie dłuższe opracowania analityczne: Punkt Widzenia OSW, Prace OSW, Raport OSW oraz Komentarze OSW. Większość publikacji jest dostępna w formie elektronicznej na oficjalnej stronie Ośrodka.

W latach 1994–1997 OSW wydawał czasopismo Eurazja. Ponadto, do 2013 Ośrodek prowadził także codzienny serwis informacyjny zawierający zestawienia wiadomości z obszaru zainteresowań Ośrodka, wydawany w formie elektronicznej (Wiadomości z regionu).

OSW przygotowuje również liczne podcasty oraz filmy wideo.

Od 2019 roku OSW posiada swój kanał na YouTube.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 2004 Marka Karpia oraz Ośrodek Studiów Wschodnich uhonorowano Nagrodą „Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia – za wieloletnie twórcze realizowanie myśli politycznej Jerzego Giedroycia. Zwłaszcza za budowanie mostów między Polską i jej wschodnimi sąsiadami i tworzenie klimatu dla lepszego poznania i wzajemnego porozumienia[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (Dz.U. z 2011 r. nr 173, poz. 1029).
  2. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 października 2011 r. w sprawie nadania statutu Ośrodkowi Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (Dz.U. z 2011 r. nr 226, poz. 1356).
  3. Okręt Koszykowa, Warszawa 2007, s. 28–29.
  4. Okręt Koszykowa, Warszawa 2007, s. 29.
  5. Ustawa budżetowa na rok 2020. - Dz.U.2020.571 [online], OpenLEX [dostęp 2021-07-14].
  6. Zespół [online], OSW Ośrodek Studiów Wschodnich [dostęp 2022-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-15].
  7. Nowy dyrektor OSW | OSW [online], osw.waw.pl [dostęp 2016-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-26].
  8. Ważna zmiana w OSW. Odchodzi Adam Eberhardt. [online], dorzeczy.pl [dostęp 2022-09-05] (pol.).
  9. Rada OSW [online], osw.waw.pl [dostęp 2024-06-29].
  10. Rada OSW | OSW [online], osw.waw.pl [dostęp 2024-06-29].
  11. Marek Karp i Ośrodek Studiów Wschodnich laureatami Nagrody im. Giedroycia. ksiązka.net.pl, 12 listopada 2004. [dostęp 2015-08-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jacek Borkowicz, Jacek Cichocki, Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz (red.): Okręt Koszykowa, Warszawa 2007.
  • Między Berlinem a Pekinem. Z analitykami Ośrodka Studiów Wschodnich rozmawia Łukasz Warzecha, Warszawa 2016.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]