Pasmo Lubania
Pasmo Lubania – dobrze wyodrębniony masyw górski w południowo-wschodniej części Gorców, między dolinami Ochotnicy, Dunajca i Krośnicy, oddzielony od głównego rozrogu Przełęczą Knurowską oraz dolinami potoków Furcówka i Knurowskiego. Długość ok. 20 km, szerokość do 10 km[1][2]. W Paśmie Lubania w kierunku od Przełęczy Knurowskiej na wschód wyróżnia się w jego grani głównej kolejno następujące, słabo wyodrębnione wzniesienia[3]:
- Turkówka 885 m
- Bukowinka 935 m
- Cyrla 912 m
- Majcherek 927 m
- Kotelnica 946 m
- Runek Hubieński 997 m
- Runek 1004 m
- Kudowski Wierch 1024 m
- Jaworzyny 1096 m
- Lubań 1211 m – na zachodnim wierzchołku wieża widokowa (od 2015 roku[potrzebny przypis]).
- Jaworzyna Ligasowska 1050 m
- Marszałek 828 m
Od grani głównej odchodzi wiele krótkich, bocznych odnóg, na niektórych z nich również są nazwane wierzchołki. Partie grzbietowe zbudowane są z piaskowców magurskich, zbocza porośnięte lasami iglastymi i mieszanymi. Spływają z nich liczne potoki. Na zboczach dwie niewielkie jaskinie osuwiskowe – Zbójnickie Dziury.
Dość wysoko na zbocza podchodzą osiedla miejscowości położonych po obu stronach Pasma Lubania: od północnej strony jest to Ochotnica Dolna i Ochotnica Górna, od południowej Knurów, Szlembark, Huba, Maniowy, Kluszkowce, Mizerna, Krośnica, Grywałd, od wschodniej Krościenko i Tylmanowa. Najwyżej, bo na głównej grani, położone jest otoczone z wszystkich stron lasem niewielkie osiedle Studzionki. Na stokach i partiach grzbietowych liczne polany, pozostałość dawnego pasterstwa. Większość z nich od dawna nieużytkowana samoistnie zarasta lasem, niektóre zarosły już całkowicie[4].
Z rzadkich w Polsce gatunków roślin w Paśmie Lubania stwierdzono występowanie kukułki bzowej i irgi czarnej[5].
Szlaki piesze w Paśmie Lubania
Całe pasmo przemierza znakowany czerwono Główny Szlak Beskidzki. Poznanie okolic Lubania umożliwiają także inne szlaki:
z Przełęczy Knurowskiej, przez Bukowinkę, Studzionki, Kotelnicę, Polanę Morgi, Lubań, Marszałek, do Krościenka nad Dunajcem – średni czas wędrówki szlakiem w obie strony: około 6 godzin,
z Lubania, przez Pasterski Wierch, do Tylmanowej – średni czas wędrówki szlakiem: około 3 godzin (w przeciwnym kierunku: około 4 godzin),
z Ochotnicy Dolnej, przez Folwarki, Lubań, Wdżar, przełęcz Snozka, do Czorsztyna – średni czas wędrówki szlakiem: około 4,5 godziny (w przeciwnym kierunku: około 3 godzin 45 minut),- z Ochotnicy Dolnej, przez dolinę Kudowskiego Potoku, polanę Morgi, Lubań, do Grywałdu – średni czas wędrówki szlakiem: około 4,5 godziny (w przeciwnym kierunku: około 5 godzin).
- Huba – połączenie z GSB w rejonie Kotelnicy – wyznakowany w 2015 roku.
- Maniowy – Mizerna – połączenie z GSB w rejonie polany Kudów – wyznakowany w 2015 roku.
Osada Czorsztyn – Kluszkowce – Rezerwat przyrody Modrzewie – Gierowa Góra – Lubań – wyznakowany w 2015 roku.
Zlikwidowany został znakowany żółto szlak z Ochotnicy Górnej na Runek.
Od 2015 roku istnieje wieża widokowa na Lubaniu[6].
.jpg)
Przypisy
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-39-8.
- ↑ Opracowanie zbiorowe: Gorce. Przewodnik. Pruszków: Rewasz, 2011, s. 262, seria: Dla prawdziwego turysty. ISBN 978-83-62460-00-7.
- ↑ Mapa topograficzna i satelitarna. Geoportal. [dostęp 2017-04-08].
- ↑ Marek Cieszkowski, Paweł Luboński: Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty. Pruszków: Rewasz, 2004. ISBN 83-89188-19-8.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców. Informator turystyczny [online], Strona internetowa Ochotnicy Dolnej [dostęp 2018-12-17].