Mollisia melaleuca
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Mollisia melaleuca |
Nazwa systematyczna | |
Mollisia melaleuca (Fr.) Brunaud J. d’hist. nat. Bordeaux et Sud-Ouest 2: 22 (1886) |
Mollisia melaleuca (Fr.) Brunaud – gatunek grzybów z rodziny Mollisiaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mollisia, Mollisiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1822 roku Elias Fries, nadając mu nazwę Peziza melaleuca. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu w 1886 r. Paul Brunaud, przenosząc go do rodzaju Mollisia[1].
Ma 7 synonimów nazwy naukowej. Niektóre z nich:
- Mollisia echinicola (Sacc.) Mussat 1901
- Tapesia melaleuca (Fr.) Rehm 1885[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Apotecja o średnicy 0,5-1–2 mm, początkowo miseczkowate lub kielichowate, potem płaskie i pofalowane, często promieniście pomarszczone i pępówkowate, bez trzonu, o woskowatej konsystencji. Hymenofor o barwie od szarawej do popielatej, z wiekiem białawy do bladokremowego. Zewnętrzna strona szorstka, czarnobrązowa do czarniawej[3].
- Cechy mikroskopowe
Subikulum utworzone z cylindrycznych, septowanych strzępek, czasem rozgałęzionych, o ścianach lekko pogrubionych, brązowych, o średnicy 3 µm. Worki cylindryczne do maczugowatych, lekko zakrzywione, z 8 zarodnikami w dwóch rzędach, ze sprzążką bazalną i aparatem apikalnym, amyloidalne, 40–56(60) x 5–6 µm. Parafizy nitkowate, stopniowo i nieco powiększone w kierunku wierzchołka, proste lub rozgałęzione u podstawy, z 2–3 przegrodami powyżej tego rozgałęzienia, z kilkoma gutulami różnej wielkości, często większymi w jednej trzeciej dolnej części, małymi w górnej jednej trzeciej. Mają wielkość 61–68 x (2)2,5–3,5 µm, i przewyższają worki o około 10 µm. Zarodniki wąsko elipsoidalne do podłużnie elipsoidalnych, proste do lekko zakrzywionych, z tendencją do tworzenia przegród po osiągnięciu dojrzałości, z kilkoma średniej wielkości gutulami, szkliste, 7–12 × 2–3,5 µm, średnio 9,1 × 2,4 µm, Q = 3,79. Ekscypulum zbudowane z dwóch rodzajów komórek; w warstwie zewnętrznej kulistych z pogrubioną ścianą, brązowych, do 20 µm średnicy; w warstwie wewnętrznej różnokształtnych, szklistych. Włosy brzeżne cylindryczne, czasami nieco powiększone w kierunku wierzchołka, septowane, brązowawe, stopniowo maczugowate do kulistych i ciemnobrązowe w kierunku podstawy na zewnętrznej powierzchni hymenium, o wymiarach do 50 × 4–5 µm[3].
Hymenofor pod działaniem KOH żółty do oliwkowego[3].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Znane jest występowanie Mollisia melaleuca w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Występuje również w Polsce[5].
Grzyb saprotroficzny występujący na pozbawionym kory drewnie drzew liściastych[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-08-08] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-08-08] (ang.).
- ↑ a b c d Roland Labbé , Mollisia melaleuca / Pézize noire et blanche [online], Mycoquébec.org, 2023 [dostęp 2023-08-08] .
- ↑ Występowanie Mollisia melaleuca na świecie (mapa) [online], gbif [dostęp 2023-08-08] (ang.).
- ↑ Maria Alicja Chmiel , Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 79, ISBN 978-83-89648-46-4 .