Pyry z gzikiem

Pyry z gzikiem (w południowej Wielkopolsce także: pyry z gziką^[1]) – postne danie kuchni wielkopolskiej złożone z ziemniaków (w gwarze poznańskiej pyrów) oraz gziku, czyli odpowiednio przyprawionego twarogu (w innych częściach Polski, głównie na Mazowszu, nazywanego serem twarogowym albo serem białym).

Ziemniaki najczęściej gotowane są w mundurkach, czyli bez obierania. Całość może być doprawiona śmietaną, solą, pieprzem i olejem (często lnianym). Danie powstało zapewne w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to w Wielkopolsce rozpowszechniły się ziemniaki.

Według E. Kierskiego pyry z gzikiem (kartofle z gziczką) stanowiły jedno z podstawowych dań chłopskich w 2. połowie XIX wieku przynajmniej w pewnej części Wielkopolski, gdzie przez pół roku codziennie jadano je na śniadanie, a przez drugie pół – na obiad.^[2]

Ziemniaki w mundurkach zastępowane bywają ziemniakami obieranymi lub nawet chlebem. Danie podawane jest w wielkopolskich restauracjach.

Przypisy

↑ Pyry z gziką i kompot z korbola. elka.pl, 2007-09-20. [dostęp 2019-04-02].
↑ OskarO. Kolberg OskarO., Lud, Tom 9, Część 1 (Wielkie Księstwo Poznańskie), 1875, s. 79 (pol.).

Bibliografia

Katarzyna Fertsch, Pyry z gzikiem, czyli postny obiad po poznańsku, w: Tylko tu - Poznań, dodatek do Głosu Wielkopolskiego, 29.6.2011, s. 20

[1] Pyry z gziką i kompot z korbola. elka.pl, 2007-09-20. [dostęp 2019-04-02].

[2] OskarO. Kolberg OskarO., Lud, Tom 9, Część 1 (Wielkie Księstwo Poznańskie), 1875, s. 79 (pol.).

[1]

[2]