André Theuriet
André Theuriet (lata 70. XIX wieku) | |
Imię i nazwisko |
Claude Adhémar André Theuriet |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1833 |
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1907 |
Zawód | |
André Theuriet (właśc. Claude Adhémar André Theuriet; ur. 8 października 1833 w Marly-le-Roi, zm. 23 kwietnia 1907 w Bourg-la-Reine) – francuski poeta, powieściopisarz oraz dramaturg. Członek Akademii Francuskiej. Kawaler Orderu Legii Honorowej (1875), w 1895 awansowany do klasy Oficera.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Claude Adhémar André Theuriet urodził się 8 października 1833 w Bourg-la-Reine. Kształcił się w Bar-le-Duc, a następnie przeniósł się do Paryża, gdzie studiował prawo oraz wstąpił do służby publicznej, osiągając rangę chef de bureau przed przejściem na emeryturę w 1886[1].
W 1867 opublikował Chemin des bois, tom wierszy, z których wiele ukazało się w Revue des Deux Mondes w 1867, Le bleu et le noir, poèmes de la vie réelle (1874), Nos oiseaux (1886) i inne tomy. Przedstawiał naturalne, proste obrazy wiejskiego i szczególnie leśnego życia, a Théophile Gautier porównywał go do Jacques’a w lesie Arden. Najlepsze z jego powieści to te, które traktują o prowincjonalnym i wiejskim życiu. Wśród nich są m.in.: Le mariage de Gérard (1875), Raymonde (1877), Le fils Maugars (1879), La maison des deux Barbeaux (1879), Sauvageonne (1880), Reine des bois (1890), Villa tranquille (1899) i Le manuscrit du chanoine (1902)[1].
W 1890 otrzymał prix Vitet od Akademii Francuskiej, której został członkiem 10 grudnia 1896, zastępując w niej Alexandre Dumasa (syna)[2]. Zmarł 23 kwietnia 1907, a jego następcą w Akademii został Jean Richepin[1].
Współpracował z różnymi czasopismami politycznymi lub ilustrowanymi, opublikował około czterdziestu tomów powieści, opowiadań oraz napisał sztuki Jean-Marie i La Maison des deux Barbeaux, wystawiane w Théâtre de l’Odéon i Comédie-Française. Był też członkiem Komisji Słownikowej i Komisji ds. Reformy Pisowni[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 1879 otrzymał Order Legii Honorowej w klasie Kawalera. W 1895 awansowany do klasy Oficera[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. Hugh Chisholm (red.). Horace Everett Hooper, 1911, s. 844. (ang.).
- ↑ a b André Theuriet – Académie française. Akademia Francuska. [dostęp 2024-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)]. (fr.).
- ↑ Nelly Nussbaum: Qui était le romancier André Theuriet, observateur avisé de Nice à la Belle Époque?. Nice-matin. [dostęp 2024-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-08)]. (fr.).
- ISNI: 0000000121214348
- VIAF: 14777319
- LCCN: n88655184
- GND: 118801899
- BnF: 11926373r
- SUDOC: 02715954X
- SBN: RMRV180668
- NLA: 35687550
- NKC: jn19990008472
- DBNL: theu036
- BNE: XX1652520
- NTA: 070032734
- BIBSYS: 2077941
- CiNii: DA05841191
- Open Library: OL164598A
- PLWABN: 9810685179205606
- NUKAT: n97039857
- J9U: 987007278869505171
- PTBNP: 177756
- CANTIC: a10667957
- LNB: 000277397
- NSK: 000105896
- CONOR: 21524579
- ΕΒΕ: 128830
- LIH: LNB:V*386862;=BT
- RISM: people/131187