Boracyt

Boracyt

Boracyt - Mineralogisches Museum Bonn
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Mg3[B7O13]Cl boran magnezu
Twardość w skali Mohsa	7
Przełam	nierówny, muszlowy
Układ krystalograficzny	rombowy
Gęstość	2,9-3,0 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	bezbarwny lub biały z odcieniem niebieskim, szarym lub zielonym
Rysa	biała
Połysk	szklisty, czasami ziemisty

Boracyt – minerał z gromady boranów, należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa wywodzi się od pierwiastka boru.

Charakterystyka

Właściwości

Występuje w złożach w postaci dobrze wykształconych kryształów najczęściej wrosłych, wielościennych o pokroju izomertrycznym – mają postać dwunastościanów, sześcianów lub czworościanów także ich kombinacji. Tworzy formy bulwiaste, występuje w skupieniach zbitych, masywnych czasami włóknistych. Jest kruchy, przezroczysty.

Występowanie

Razem z halitem, karnalitem i sylwinem wydobywany ze złóż soli potasowych. Zazwyczaj tworzy kryształy wrosłe w anhydrytach i gipsach. Powstaje w klimacie suchym i gorącym (skutek ewaporacji silnie zmineralizowanych wód jezior i płytkich mórz).

Miejsca występowania:

• Na świecie: Niemcy – pięknie wykształcone kryształy (przezroczyste, jasnoniebieskie), Wielka Brytania, Francja, USA, Kanada, Boliwia.

• W Polsce: znaleziony w kopalni soli w Inowrocławiu, Kłodawie (na Kujawach) – pojawia się tam w postaci białozielonych buł.

Zastosowanie

• źródło otrzymywania boru,
• surowiec do produkcji m.in. kwasu borowego,
• ma znaczenie kolekcjonerskie,
• sporadycznie wykorzystywany w jubilerstwie (szlif fasetkowy).

Zobacz też

• minerał, borany

Bibliografia

• Elżbieta Liber-Madziarz, Barbara Teisseyre Mineralogia i petrografia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002, ISBN 83-7085-606-3.

Linki zewnętrzne

• artykuł o boracycie na stronie Webmineral.com (ang.)
• artykuł o boracycie na stronie Mindat.org (ang.)