Przejdź do zawartości

Boy George

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boy George
Ilustracja
Boy George (2013)
Imię i nazwisko

George Alan O’Dowd

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1961
Bexley

Gatunki

pop, reggae, electronica, dance, house

Zawód

piosenkarz, DJ

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

EMI Music, Virgin Records, Epic Records

Zespoły
Culture Club
Strona internetowa

Boy George, właściwie George Alan O’Dowd (ur. 14 czerwca 1961 w Londynie[1]) – brytyjski piosenkarz i DJ irlandzkiego pochodzenia, wokalista zespołu Culture Club.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Największe sukcesy odnosił w pierwszej połowie lat 80. jako wokalista zespołu Culture Club, z którym wylansował przeboje „Do You Really Want to Hurt Me” (1982) i „Karma Chameleon” (1983). Od początku kariery w zespole szokował swoim niekonwencjonalnym wyglądem i stylem bycia[2].

Po zakończeniu współpracy z Culture Club rozpoczął solową karierę i w 1987 wydał debiutancki album pt. Sold, który osiągnął sukces komercyjny, podobnie jak pierwszy singiel z płyty – „Everything I Own”. W następnym roku wydał drugi solowy album, który jednak nie powtórzył sukcesu debiutu. W 1992 na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Gra pozorów nagrał piosenkę „The Crying Game”, która była jego pierwszym solowym hitem w USA[3]. Trzy lata później wydał album pt. Cheapness and Beauty.

Na przełomie lat 1998 i 1999 razem z pozostałymi muzykami reaktywował zespół Culture Club. Wiosną 2010 wyruszył w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, która okazała się wielkim sukcesem wśród fanów, a w październiku wydał album pt. Ordinary Alien. W 2020 został jednym z jurorów programu The Voice Stage.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Boy George, 2010

Deklaruje się jako osoba homoseksualna[4]. W latach 80. był związany z perkusistą Culture Club, Jonem Mossem, i większość napisanych przez niego wówczas piosenek opowiadała o burzliwym związku.

Wyznaje buddyzm[4].

W latach 80. uzależnił się od heroiny i kokainy. W 1986 został skazany za posiadanie heroiny[5], 7 października 2005 został aresztowany w Nowym Jorku i ponownie skazany[5] za posiadanie narkotyków[6]. W 2007 sąd skazał go za odwołanie koncertu bez powodu, w innym postępowaniu sądowym w 2007 został skazany za składanie fałszywych zeznań. W styczniu 2009 został skazany na 15 miesięcy więzienia za znęcanie się nad Audunem Carlsenem, norweskim pracownikiem agencji towarzyskiej[5].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Autobiografie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995: Take It Like a Man
  • 2005: Straight

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Boy George. www.imdb.com. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  2. Boy George i jego makijaże. www.innastrona.pl. [dostęp 2009-10-22]. (pol.).
  3. Boy George. www.allmusic.com. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  4. a b Boy George w bazie Notable Names Database (ang.)
  5. a b c Boy George skazany na 15 miesięcy więzienia. www.gazeta.pl. [dostęp 2009-10-22]. (pol.).
  6. Boy George on sex, drugs and Amy Winehouse. www.timesonline.co.uk. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]