Dąbrowice (gmina)
gmina miejsko-wiejska | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
TERC |
0102032 | ||
Burmistrz |
Dorota Dąbrowska | ||
Powierzchnia |
46,15 km² | ||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
41,5 os./km² | ||
Nr kierunkowy |
24 | ||
Tablice rejestracyjne |
EKU | ||
Adres urzędu: ul. Nowy Rynek 1799-352 Dąbrowice | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
Położenie na mapie Polski | |||
52°19′N 19°05′E/52,313611 19,083889 | |||
Strona internetowa | |||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Dąbrowice – gmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie płockim.
Siedziba gminy to miasto Dąbrowice.
Gmina jest członkiem Związku Gmin Regionu Kutnowskiego.
Według danych z 31 grudnia 2023 gminę zamieszkiwało 1801 osób[2].
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2007[3] gmina Dąbrowice ma obszar 46,15 km², w tym:
- użytki rolne: 94%
- użytki leśne: 0%
Gmina stanowi 5,20% powierzchni powiatu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Za Królestwa Polskiego gmina wiejska Dąbrowice należała do powiatu kutnowskiego w guberni warszawskiej[4][5]. 31 maja 1870[6] do gminy przyłączono pozbawione praw miejskich Dąbrowice[7].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 31 grudnia 2014[8]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 1943 | 100 | 1013 | 52,1 | 930 | 47,9 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
42 | 22 | 20,2 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Dąbrowice w 2014 roku[1].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Augustopol, Baby, Dąbrowice (sołectwa: Dąbrowice Pierwsze, Dąbrowice Drugie i Dąbrowice Trzecie), Liliopol, Mariopol, Ostrówki, Witawa, Zgórze, Żakowiec.
Dąbrowice podzielone są na trzy sołectwa[9]:
- Dąbrowice Pierwsze – obejmuje obszar południowy w widłach ulic Kłodawskiej i Cmentarnej, z Piotrowem;
- Dąbrowice Drugie – obejmuje centrum Dąbrowic oraz obszar północno-zachodni w widłach ulic Sławińskiego i Kłodawskiej z Cieleburzyną;
- Dąbrowice Trzecie – obejmuje obszar północno-zachodni w widłach ulic Sławińskiego i Wodnej, z Błoniem, Działami, Dzięgostem i Majdanami.
Pozostałe miejscowości
[edytuj | edytuj kod]Cieleburzyna, Działy, Dzięgost, Iwiny, Łojewka, Majdany, Piotrowo, Rozopol.
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Chodecz, Chodów, Krośniewice, Lubień Kujawski, Nowe Ostrowy, Przedecz
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gmina Dąbrowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Gmina Dąbrowice (łódzkie) » mapy, GUS, nieruchomości, szkoły, regon, kody pocztowe, wypadki drogowe, bezrobocie, wynagrodzenie, zarobki, tabele, edukacja, demografia, przedszkola, statystyki [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-11-14] (pol.).
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
- ↑ 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 127)
- ↑ Gmina wiejska Dąbrowice. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. GUS. [dostęp 2017-07-23].
- ↑ Sołectwa w Gminie Dąbrowice