Droga Trolli

Droga Trolli
	; Droga Trolli (2004)
Państwo	Norwegia
	Położenie na mapie Norwegii Droga Trolli
	62°28′N 7°40′E/62,466667 7,666667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Droga Trolli^[1] (norw. Trollstigveien i Trollstigen (dosł. „Ścieżka Trolli”)^[2]) – droga położona na południe od Åndalsnes, na terenie gminy Rauma w okręgu Møre og Romsdal w Norwegii, słynąca z serii stromych, wąskich serpentyn.

Położenie

Część drogi powiatowej nr 63 (norw. Fylkesvei 63) na terenie gminy Rauma w okręgu Møre og Romsdal^[2], między mostem Sogge, pięć kilometrów na południowy wschód od Åndalsnes, a Sylte w dolinie Valldalen^[3]. Odcinek od mostu Sogge, przez Isterdalen do Romsdalen^[3].

Opis

Nazwa drogi pochodzi od nazwy krętego podejścia z Isterdalen do Stigfjellet i najwyżej położonego punktu trasy – Alnesreset (868 m n.p.m.)^[3]. Odcinek ten wiedzie obok wodospadu Stigfossen (o spadku ok. 320 m)^[3].

Średnie nachylenie drogi wynosi 9%^[4]. Trasa składa się z 11 wąskich serpentyn^[4], dlatego nie mogą się po niej poruszać pojazdy dłuższe niż 13,3 m^[5].

Całkowita długość Trollstigveien od mostu Sogge do Sylte wynosi 55 km^[3]. Wchodzi w skład jednej z Narodowych Dróg Turystycznych (Geiranger–Trollstigen)^[3]. Znajduje się przy niej znak drogowy „Uwaga Trolle”^[6].

Na przełęczy nad drogą wybudowano w 2012 roku taras widokowy z wieloma punktami widokowymi^[7].

Historia

Trasa została otwarta 31 lipca 1936 roku przez króla Haakona VII (1872–1957)^[3], który nadał jej nazwę Trollstigveien^[4].

W 2012 roku przeprowadzono remont drogi^[3].

W 2021 roku operator telefonii komórkowej Telia wybudował nad Trollstigveien pierwszą na świecie ekologiczną stację bazową 5G zasilaną słońcem, wiatrem i wodorem^[8].

Przypisy

↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych 2010 ↓, s. 172.
↑ ^a ^b Store norske leksikon – Trollstigen ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Store norske leksikon – Trollstigveien ↓.
↑ ^a ^b ^c Halpern 2007 ↓, s. 20.
↑ Vegliste 2021: NORMALTRANSPORT Fylkes- og kommunale vegar, Møre og Romsdal. Oktober 2021. [dostęp 2021-12-15]. (norw.).
↑ Lara Rasin: The mythical trolls: Why are Norwegians fascinated by them?. [w:] norwaytoday.info [on-line]. 2020-10-16. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
↑ Reiulf Ramstad Arkitekter AS: Trollstigen. [w:] nasjonaleturistveger.no [on-line]. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
↑ Marek Jaślan: Droga Trolli z 5G dzięki ekologicznej stacji Telli. [w:] www.telko.in [on-line]. 2021-08-04. [dostęp 2021-12-15]. (pol.).

Bibliografia

Askheim, Svein: Trollstigen. W: Store norske leksikon. (norw.).
Halpern, Nigel: Accessibility & seasonality of tourism in the Geiranger/Trollstigen area. Møreforsking Molde AS, 2007. ISSN 0803-9259. (ang.).
Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt XII. Europa, część druga. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010. [dostęp 2021-12-15]. (pol.).
Thorsnæs, Geir: Trollstigveien. W: Store norske leksikon. (norw.).

[CITEREFKomisja_Standaryzacji_Nazw_Geograficznych2010172-1] Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych 2010 ↓, s. 172.

[CITEREFStore_norske_leksikon_–_Trollstigen-2] Store norske leksikon – Trollstigen ↓.

[CITEREFStore_norske_leksikon_–_Trollstigveien-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Store norske leksikon – Trollstigveien ↓.

[CITEREFHalpern200720-4] Halpern 2007 ↓, s. 20.

[:2-5] Vegliste 2021: NORMALTRANSPORT Fylkes- og kommunale vegar, Møre og Romsdal. Oktober 2021. [dostęp 2021-12-15]. (norw.).

[:0-6] Lara Rasin: The mythical trolls: Why are Norwegians fascinated by them?. [w:] norwaytoday.info [on-line]. 2020-10-16. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

[:1-7] Reiulf Ramstad Arkitekter AS: Trollstigen. [w:] nasjonaleturistveger.no [on-line]. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

[:3-8] Marek Jaślan: Droga Trolli z 5G dzięki ekologicznej stacji Telli. [w:] www.telko.in [on-line]. 2021-08-04. [dostęp 2021-12-15]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]