Przejdź do zawartości

Renaissance (Francja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z En Marche!)
Renaissance
Ilustracja
Państwo

 Francja

Skrót

RE

Lider

Gabriel Attal

Data założenia

6 kwietnia 2016

Adres siedziby

Paryż

Ideologia polityczna

centryzm, liberalizm, socjalliberalizm, proeuropeizm

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Renaissance (wym. [ɾənɛsɑ̃sə]; pol. Odrodzenie[1]) – francuska partia polityczna o profilu socjalliberalnym[2][3], liberalnym[4], proeuropejskim[5] i centrowym[6], założona w 2016 w Amiens przez Emmanuela Macrona jako ruch polityczny En Marche! (pol. Naprzód!)[7]. Następnie do 2022 ugrupowanie funkcjonowało pod nazwą La République en marche (pol. Republika Naprzód[8][9] lub Republiko Naprzód[10], LREM).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

En Marche! jako ruch o charakterze politycznym został założony 6 kwietnia 2016 w Amiens przez Emmanuela Macrona[11], ówczesnego ministra gospodarki w socjalistycznym rządzie. Akronim nowej organizacji pozostawał tożsamy z inicjałami jej założyciela[12]. Sekretarzem generalnym En Marche! został deputowany Richard Ferrand[13].

Emmanuel Macron, zyskujący poparcie w badaniach opinii publicznej, w sierpniu 2016 odszedł z rządu[14]. Odmówił udziału w lewicowych prawyborach prezydenckich, deklarując samodzielny start jako niezależny kandydat centrowy. En Marche! przekształcił się w partię polityczną stanowiącą jego zaplecze. W wyborach prezydenckich w 2017 jego lider zwyciężył w drugiej turze głosowania z wynikiem ponad 66% głosów[15]. Dzień po głosowaniu ustąpił z funkcji przewodniczącego, pełniącą tę funkcję została wówczas Catherine Barbaroux[16]. W tym samym czasie ugrupowanie przyjęło nową nazwę La République en marche[17]. Również w maju 2017 partia współtworzyła powołany przez nowego prezydenta rząd Édouarda Philippe’a[18]. W tym czasie ugrupowanie liczyło około 360 tys. członków, którzy złożyli deklaracje członkowskie drogą elektroniczną[19].

W wyborach parlamentarnych w czerwcu 2017 formacja wystawiła kandydatów w większości okręgów, zawiązując porozumienie z Ruchem Demokratycznym François Bayrou. Wśród kandydatów znaleźli się m.in. deputowani Partii Socjalistycznej, działacze Lewicowej Partii Radykalnej, ale również dotychczasowi członkowie centroprawicowych Republikanów. Wśród kandydatów znalazły się też osoby nieangażujące się dotąd aktywnie w działalność partyjną, m.in. Bruno Bonnell, Jean-Michel Fauvergue, Éric Halphen, Marie Sara czy Cédric Villani[20]. Ugrupowania prezydenckie uzyskały w wyniku tych wyborów większość bezwzględną w 577-osobowym Zgromadzeniu Narodowym. En Marche! wprowadziło 308 swoich przedstawicieli, a koalicyjny MoDem zdobył 42 mandaty[21][22]. Partia pozostała głównym ugrupowaniem wspierającym drugi rząd dotychczasowego premiera.

W sierpniu 2017 powołano tymczasowe trzyosobowe kierownictwo partii. W listopadzie przewodniczącym ugrupowania (délégué général) przy poparciu prezydenta został Christophe Castaner[23], jednak ustąpił z tej funkcji w październiku 2018 po otrzymaniu nominacji ministerialnej[24]. W grudniu 2018 stanowisko przewodniczącego (dyrektora wykonawczego) objął natomiast Stanislas Guerini[25].

W wyborach europejskich w 2019 na czele listy wyborczej LREM i koalicjantów stanęła Nathalie Loiseau. Ugrupowanie zajęło drugie miejsce za Zjednoczeniem Narodowym, otrzymując 22,4% głosów i 21 mandatów (a także dodatkowe 2 po zakończeniu procedury brexitu)[26]. W 2020 przedstawiciele partii objęli stanowiska w nowym gabinecie Jeana Castex. W 2021 ruch dołączył do porozumienia Ensemble Citoyens zrzeszającego środowiska wspierające prezydenta[27]. W wyborach prezydenckich w 2022 Emmanuel Macron z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[28]. W tym samym roku zapowiedziano, że w wyborach parlamentarnych ugrupowanie wystąpi pod nazwą Renaissance[29]. Jego reprezentanci w 2022 weszli w skład nowego rządu z Élisabeth Borne na czele[30].

Partia została też jednym z trzech głównych podmiotów (obok Ruchu Demokratycznego i Horizons) koalicji powołanej na wybory parlamentarne w tym samym roku[31]. W wyniku głosowania do Zgromadzenia Narodowego w ramach tego sojuszu weszło około 160 kandydatów związanych z LREM[32][33].

17 września 2022 partia przyjęła nazwę Renaissance. Na jej czele stanął Stéphane Séjourné jako sekretarz generalny[34], a Emmanuel Macron został honorowym przewodniczącym ugrupowania[35]. Formacje Agir i Territoires de progrès otrzymały status partii stowarzyszonych[34]. Przedstawiciele Renaissance znaleźli się także w kolejnym rządzie, na czele którego w styczniu 2024 stanął Gabriel Attal[36]. W wyborach do PE w 2024 listę koalicji prezydenckiej otwierała Valérie Hayer. Sojusz otrzymał 14,6% głosów (co przełożyło się na 13 mandatów), zdecydowanie przegrywając ze Zjednoczeniem Narodowym[37]. W rozpisanych następnie na czerwiec i lipiec 2024 wyborach parlamentarnych do Zgromadzenia Narodowego dostało się około 165 przedstawicieli koalicji prezydenckiej, przy czym frakcja Renaissance na początku kadencji liczyła niespełna 100 osób[38]. Formacja we wrześniu tegoż roku współtworzyła rząd Michela Barniera[39].

W listopadzie 2024 Gabriel Attal (będący jedynym kandydatem) został wybrany na nowego sekretarza generalnego Renaissance (z nominacją od grudnia tego samego roku)[40].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Partia Macrona LREM zmienia nazwę na Odrodzenie – Renaissance. forsal.pl, 5 maja 2022. [dostęp 2022-09-18].
  2. ↑ En marche! Un social-libéral pour piloter le projet de Macron. humanite.fr, 12 stycznia 2017. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  3. ↑ «Le projet d’Emmanuel Macron est social-libéral». lemonde.fr, 24 lutego 2017. [dostęp 2019-09-01]. (fr.).
  4. ↑ Parties and Elections in Europe: Francje. parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-09-01]. (ang.).
  5. ↑ Une Europe qui protège les Européens. en-marche.fr. [dostęp 2017-06-12].
  6. ↑ Emmanuel Macron and the building of a new liberal-centrist movement. lse.ac.uk, 6 lutego 2017. [dostęp 2017-06-12]. (ang.).
  7. ↑ En Marche! – Członkowie, liderzy, sondaże. wp.pl. [dostęp 2017-06-12].
  8. ↑ Francja: wybory do Zgromadzenia Narodowego. polskieradio.pl, 11 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-12].
  9. ↑ Macron liczy na drugie zwycięstwo. Jego koalicja zyskuje poparcie. tvn24.pl, 18 maja 2017. [dostęp 2017-06-12].
  10. ↑ Barbara Bodalska: Macron słabnie. euractiv.pl, 25 września 2017. [dostęp 2020-08-07].
  11. ↑ Emmanuel Macron lance un «mouvement politique nouveau» baptisé «En marche!». lemonde.fr, 6 kwietnia 2016. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  12. ↑ «En marche»: le bébé du ministre fait ses premiers pas. liberation.fr, 20 kwietnia 2016. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  13. ↑ Richard Ferrand, missionnaire en marche. liberation.fr, 4 listopada 2016. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  14. ↑ Macron quits to clear way for French presidential bid. bbc.com, 30 sierpnia 2016. [dostęp 2017-06-12]. (ang.).
  15. ↑ Election présidentielle 2017: Résultats au 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-05-08]. (fr.).
  16. ↑ Qui est Catherine Barbaroux, la présidente par intérim d'En Marche!. huffingtonpost.fr, 8 maja 2017. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  17. ↑ Législatives: En marche! fera connaître d'ici jeudi à midi ses 577 candidats. lefigaro.fr, 8 maja 2017. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  18. ↑ Gouvernement Philippe: découvrez tous les ministres de la nouvelle équipe. huffingtonpost.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  19. ↑ La carte des comités. en-marche.fr. [dostęp 2017-06-12].
  20. ↑ Liste des investis aux élections législatives. en-marche.fr, 19 maja 2017. [dostęp 2017-06-12]. (fr.).
  21. ↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
  22. ↑ Législatives: La République en marche et le MoDem obtiennent une majorité moins large qu'attendu, avec 350 députés sur 577. francetvinfo.fr, 18 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-19]. (fr.).
  23. ↑ New head of Macron's party vows to recapture its grassroots 'soul'. theguardian.com, 19 listopada 2017. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  24. ↑ Philippe Grangeon assurera l'intérim à La République en marche. lefigaro.fr, 19 października 2018. [dostęp 2018-10-20]. (fr.).
  25. ↑ Stanislas Guerini prend la tête de La République en marche. lopinion.fr, 1 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05]. (fr.).
  26. ↑ Élections européennes 2019. france-politique.fr. [dostęp 2019-06-02]. (fr.).
  27. ↑ Qu’attendre d’„Ensemble citoyens!”, le mouvement lancé par la majorité?. europe1.fr, 30 listopada 2021. [dostęp 2022-04-11]. (fr.).
  28. ↑ Résultats de la présidentielle 2022: Emmanuel Macron est réélu. vie-publique.fr, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-25]. (fr.).
  29. ↑ France: LREM devient «Renaissance», au sein d'une confédération pour les législatives. rfi.fr, 5 maja 2022. [dostęp 2022-05-05].
  30. ↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
  31. ↑ François Vignal: LREM devient «Renaissance» et se rapproche du Modem et d’Horizons avec «Ensemble!». publicsenat.fr, 5 maja 2022. [dostęp 2022-06-20]. (fr.).
  32. ↑ Résultats des législatives 2022: LREM, Horizons, MoDem… Quel est l'état des forces dans la majorité présidentielle après le second tour?. francetvinfo.fr, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-20]. (fr.).
  33. ↑ Jason Wiels, Raphaël Marchala: Les principales forces politiques en présence à l'Assemblée nationale en chiffres. lcp.fr, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-21]. (fr.).
  34. ↑ a b En Marche devient Renaissance, les difficultés commencent. la-croix.com. [dostęp 2022-09-18]. (fr.).
  35. ↑ LREM devient officiellement le parti Renaissance. tf1info.fr, 17 września 2022. [dostęp 2022-09-18]. (fr.).
  36. ↑ La nomination du Gouvernement de Gabriel Attal. info.gouv.fr, 11 stycznia 2024. [dostęp 2024-07-19]. (fr.).
  37. ↑ Élections européennes 2024. france-politique.fr. [dostęp 2024-06-15]. (fr.).
  38. ↑ Maxence Kagni, Adèle Daumas, Léonard Dermarkarian, Raphaël Marchal: Assemblée nationale: la composition des 11 groupes politiques du Palais-Bourbon. lcp.fr, 19 lipca 2024. [dostęp 2024-07-19]. (fr.).
  39. ↑ Hélène Roué, Lucas Planavergne, Lara Tchekov: Qui sont les ministres du gouvernement de Michel Barnier?. lejdd.fr, 21 września 2024. [dostęp 2024-09-22]. (fr.).
  40. ↑ Congrès de Renaissance: la liste Attal, seule en lice, obtient 93% des voix. bfmtv.com, 25 listopada 2024. [dostęp 2024-11-27]. (fr.).
Partie polityczne Francji
Partie reprezentowane
w parlamencie krajowym lub europejskim

Flaga Francji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Renaissance_(Francja)&oldid=75377372”