Eugene Marino

Eugene Marino SSJ

Feed My Lambs. Paś owce moje.
Kraj działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1934 Biloxi
Data i miejsce śmierci	12 listopada 2000 Manhasset
Miejsce pochówku	Missisipi
Arcybiskup Atlanty
Okres sprawowania	1988–1990
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	9 czerwca 1962
Nominacja biskupia	12 lipca 1974
Sakra biskupia	12 września 1974

Sukcesja apostolska

Konsekrator	William Wakefield Baum
Współkonsekratorzy	Harold Robert Perry SVD Edward John Herrmann
Współkonsekrowani biskupi Thomas Kelly OP 15 sierpnia 1977 William Clifford Newman 2 lipca 1984 John Ricard SJJ 2 lipca 1984 Seán O’Malley OFMCap. 2 sierpnia 1984 Álvaro Corrada del Rio SJ 4 sierpnia 1985 Raymond Boland 25 marca 1988 Leonard James Olivier SVD 20 grudnia 1988 William Curlin 20 grudnia 1988 David Bernard Thompson 24 maja 1989

Eugene Antonio Marino SSJ (ur. 29 maja 1934 w Biloxi, zm. 12 listopada 2000 w Manhasset) – afroamerykański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita Atlanty w latach 1988–1990.

Życiorys

Jego ojciec był Afroamerykaninem a matka Portorykanką. Święcenia kapłańskie otrzymał 9 czerwca 1962 roku w zgromadzeniu Józefitów Najświętszego Serca (amerykańskie stowarzyszenie, którego priorytetem jest praca wśród czarnej ludności). W latach 1968–1971 wikariusz generalny swego zakonu.

12 lipca 1974 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym Waszyngtonu ze stolicą tytularną Walla Walla. Sakry udzielił mu przyszły kardynał William Wakefield Baum. W roku 1985 jako pierwszy czarnoskóry biskup został sekretarzem Konferencji Biskupów Amerykańskich.

14 marca 1988 mianowany został arcybiskupem metropolitą Atlanty i tym samym pierwszym Afroamerykaninem na tak wysokiej funkcji. Od początku swej działalności na nowej placówce zaangażował się w działania na rzecz rozwiązania problemu niewłaściwych zachowań seksualnych duchowieństwa. Okazało się jednak, że sam złamał celibat wdając się w romans z kobietą. Zrezygnował 10 lipca 1990 roku, gdyż jak sam twierdził, potrzebował „odnowy duchowej, terapii psychologicznej i nadzoru lekarza”. Będąc na emeryturze nadal pomagał swym braciom w kapłaństwie pracując w St Vincent Medical Center’s Clergy Consultation and Treatment Service dla księży z zaburzeniami psychicznymi i seksualnymi. Zmarł nagle na zawał serca i pochowany został w rodzinnym mieście obok swych rodziców.

Bibliografia

• Eugene Marino, Black Archbishop, Dies at 66, New York Times z dnia 16.11.2000 r. (ang.) [dostęp 2013-01-05]
• Eugene Marino [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-01-05]  (ang.).
• Sylwetka na findagrave.com (ang.) [dostęp 2013-01-05]