Przejdź do zawartości

Grand Prix 2009

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix
2008 2009 2010
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Szkocja Kelvin Hall, Glasgow

Zwycięzca

Australia Neil Robertson

II miejsce

Ding Junhui

Najwyższy break

142 Walia Mark J. Williams

Rozegrane mecze

31

Gmach Kelvin Hall – areny turnieju

Grand Prix 2009 – drugi turniej rankingowy w sezonie snookerowym 2009/2010. Rozegrany został w dniach 3–11 października 2009 roku, a miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Kelvin Hall w Glasgow. Obrońcą tytułu był John Higgins, który przegrał w półfinale z późniejszym zwycięzcą Neilem Robertsonem 5:6.

W finale Neil Robertson pokonał Dinga Junhui 9:4. Dla Australijczyka był to czwarty triumf w imprezie rankingowej w karierze.

Podobnie jak w ubiegłym roku, pary w kolejnych rundach nie były określone przez drabinkę tylko poprzez losowanie.

W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca: £75 000
II miejsce: £35 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 000
Last 16: £9 550
Last 32: £7 100
Last 48: £4 650
Last 64: £2 200

Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000

Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £20 000

Łączna pula nagród: £523 100[1]

Wydarzenia związane z turniejem

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Następne 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2009/2010 (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):

  1. Szkocja John Higgins MBE (obrońca tytułu) (SF)
  2. Anglia Ronnie O’Sullivan (2R)
  3. Szkocja Stephen Maguire (2R)
  4. Anglia Shaun Murphy (1R)
  5. Anglia Allister Carter (1R)
  6. Walia Ryan Day (1R)
  7. Anglia Mark Selby (1R)
  8. Hongkong Marco Fu (1R)
  1. Australia Neil Robertson (W)
  2. Szkocja Stephen Hendry MBE (2R)
  3. Irlandia Północna Mark Allen (QF)
  4. Anglia Joe Perry (QF)
  5. Ding Junhui (F)
  6. Anglia Peter Ebdon (QF)
  7. Walia Mark Williams MBE (SF)
  8. Anglia Mark King (2R)

Zawodnicy nierozstawieni

[edytuj | edytuj kod]

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Grand Prix poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie podany jest numer zajmowany na liście rankingowej):

Rozegrane mecze

[edytuj | edytuj kod]

Numer podany w nawiasie oznacza rozstawienie (zgodne z zasadami ogłoszonymi przez Światową Federację Snookera) w turnieju.

Pierwsza Runda

[edytuj | edytuj kod]
  • Sobota 3 października – 13:00
  1. Szkocja John Higgins (1) – Anglia Mark Joyce 5:1
  2. Hongkong Marco Fu (8) – Anglia Mark Davis 4:5
  • Sobota 3 października – 19:00
  1. Anglia Mark Selby (7) – Irlandia Ken Doherty 3:5
  2. Anglia Joe Perry (12) – Szkocja Marcus Campbell 5:2
  • Niedziela, 4 października – 12:30
  1. Anglia Allister Carter (5) – Anglia Robert Milkins 1:5
  2. Ding Junhui (13) – Walia Matthew Stevens 5:4
  • Niedziela, 4 października – 19:00
  1. Walia Ryan Day (6) – Anglia Jamie Cope 3:5
  2. Australia Neil Robertson (9) – Irlandia Północna Gerard Greene 5:3
  • Poniedziałek, 5 października – 13:30
  1. Szkocja Stephen Hendry (10) – Anglia Matthew Selt 5:2
  2. Anglia Peter Ebdon (14) – Liang Wenbo 5:2
  • Poniedziałek, 5 października – 19:00
  1. Anglia Shaun Murphy (4) – Anglia Barry Pinches 4:5
  2. Irlandia Północna Mark Allen (11) – Anglia Ian McCulloch 5:3
  • Wtorek, 6 października – 13:30
  1. Anglia Ronnie O’Sullivan (2) – Szkocja Jamie Burnett 5:3
  2. Walia Mark J. Williams (15) – Anglia Stuart Bingham 5:0
  • Wtorek 6 października – 19:00
  1. Szkocja Stephen Maguire (3) – Anglia Nigel Bond 5:3
  2. Anglia Mark King (16) – Anglia Ricky Walden 5:4

Druga Runda

[edytuj | edytuj kod]

Losowanie par drugiej rundy odbyło się 6 października; przed rozpoczęciem pojedynków zaplanowanych tego dnia na sesje popołudniową.

  • Środa 7 października – 14:00
  1. Anglia Ronnie O’SullivanSzkocja John Higgins 4:5
  2. Anglia Jamie CopeIrlandia Północna Mark Allen 3:5
  • Środa 7 października – 19:00
  1. Australia Neil RobertsonIrlandia Ken Doherty 5:2
  2. Anglia Joe PerryAnglia Barry Pinches 5:2
  • Czwartek 8 października – 13:00
  1. Walia Mark J. WilliamsSzkocja Stephen Hendry 5:2
  2. Anglia Peter EbdonAnglia Mark Davis 5:3
  • Czwartek 8 października – 19:00
  1. Szkocja Stephen Maguire Ding Junhui 1:5
  2. Anglia Robert MilkinsAnglia Mark King 5:1

Ćwierćfinały

[edytuj | edytuj kod]

Losowanie par ćwierćfinałowych odbyło się 8 października; przed rozpoczęciem meczów II rundy w sesji wieczornej.

  • Piątek 9 października – 13:30
  1. Szkocja John HigginsIrlandia Północna Mark Allen 5:1
  2. Anglia Joe PerryAustralia Neil Robertson 1:5
  • Piątek 9 października – 19:00
  1. Anglia Peter Ebdon Ding Junhui 2:5
  2. Walia Mark J. WilliamsAnglia Robert Milkins 5:2

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]

Losowanie par półfinałowych odbyło się 9 października; przed rozpoczęciem meczów ćwierćfinałowych w sesji wieczornej.

  • Sobota 10 października – 13:30
  1. Szkocja John HigginsAustralia Neil Robertson 5:6
  • Sobota 10 października – 19:30
  1. Walia Mark J. Williams Ding Junhui 1:6

Finał

[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 9 frame’ów
Kelvin Hall, Glasgow, Szkocja, 11 października 2009.
Sędzia: Holandia Jan Verhaas
Neil Robertson
Australia
9 – 4 Ding Junhui

Sesja południowa: 124(124)-1, 97(46)-24, 42(37)-72(28, 26), 35-84(80), 0-118(112),
108(108)-13, 66(43)-5
Sesja wieczorna: 20-95(48, 47), 77-52(32), 73(36)-5, 79-34, 66(43)-5, 89(89)-10
124 Najwyższy break 112
2 Breaki stupunktowe 1
3 Breaki 50-punktowe 2

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki turnieju

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 17 53,13%
Szkocja Szkocja 5 15,63%
Walia Walia 3 9,38%
Chiny 2 6,25%
Irlandia Północna Irlandia Północna 2 6,25%
Australia Australia 1 3,13%
Hongkong Hongkong 1 3,13%
Irlandia Irlandia 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 122 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,63
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4


Statystyki drugiej rundy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 8 50,00%
Szkocja Szkocja 3 18,75%
Walia Walia 1 6,25%
Chiny 1 6,25%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 6,25%
Australia Australia 1 6,25%
Irlandia Irlandia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 58 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki ćwierćfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 3 37,50%
Chiny 1 12,50%
Walia Walia 1 12,50%
Szkocja Szkocja 1 12,50%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 12,50%
Australia Australia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 26 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 6,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 5:1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Statystyki półfinałów

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Il. zawodników % zawodników
Szkocja Szkocja 1 25,00%
Chiny 1 25,00%
Walia Walia 1 25,00%
Australia Australia 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 18 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 9,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 6:1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 21–24 września 2009 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Drabinka kwalifikacji[2]

[edytuj | edytuj kod]
  Runda 1
Do 5 wygranych partii
  Runda 2
Do 5 wygranych partii
  Runda 3
Do 5 wygranych partii
  Runda 4
Do 5 wygranych partii
                               
Anglia  Chris Norbury 2   Anglia  Mark Joyce 5   Irlandia  Michael Judge 4   Anglia  Barry Hawkins 3
Anglia  Andrew Norman 5   Anglia  Andrew Norman 2   Anglia  Mark Joyce 5   Anglia  Mark Joyce 5
 Li Hang 5   Anglia  David Roe 4   Anglia  Mark Davis 5   Anglia  Steve Davis 0
Irlandia  Brendan O’Donoghue 4    Li Hang 5    Li Hang 3   Anglia  Mark Davis 5
Irlandia Północna  Patrick Wallace 5   Irlandia  Joe Delaney 2   Anglia  Adrian Gunnell 5   Anglia  Ricky Walden 5
 Mei Xiwen 0   Irlandia Północna  Patrick Wallace 5   Irlandia Północna  Patrick Wallace 2   Anglia  Adrian Gunnell 2
Belgia  Bjorn Haneveer 5    Liu Song 5   Szkocja  Jamie Burnett 5   Szkocja  Graeme Dott 0
Walia  Ian Preece 2   Belgia  Bjorn Haneveer 4    Liu Song 4   Szkocja  Jamie Burnett 5
 Xiao Guodong 1   Anglia  Tom Ford 5   Szkocja  Marcus Campbell 5   Anglia  Judd Trump 3
Anglia  Shailesh Jogia 5   Anglia  Shailesh Jogia 1   Anglia  Tom Ford 3   Szkocja  Marcus Campbell 5
Anglia  Lee Page 1   Anglia  Andy Hicks 3   Anglia  Mike Dunn 5   Walia  Matthew Stevens 5
Malta  Tony Drago 5   Malta  Tony Drago 5   Malta  Tony Drago 2   Anglia  Mike Dunn 1
Anglia  Lee Spick 0   Anglia  Peter Lines 5   Anglia  Martin Gould 4   Anglia  Nigel Bond 5
Anglia  David Gray 5   Anglia  David Gray 4   Anglia  Peter Lines 5   Anglia  Peter Lines 3
Anglia  Matthew Couch 5   Anglia  Robert Milkins 5   Anglia  Andrew Higginson 1   Anglia  Stephen Lee 3
Anglia  Jimmy Robertson 1   Anglia  Matthew Couch 1   Anglia  Robert Milkins 5   Anglia  Robert Milkins 5
Tajlandia  Noppadol Sangnil 1   Irlandia  David Morris 5   Anglia  Rory McLeod 4   Anglia  Jamie Cope 5
Walia  Michael White 5   Walia  Michael White 3   Irlandia  David Morris 5   Irlandia  David Morris 3
Tajlandia  Atthasit Mahitthi 4   Anglia  Rod Lawler 5   Szkocja  Alan McManus 4   Irlandia Północna  Gerard Greene 5
Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 5   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 3   Anglia  Rod Lawler 5   Anglia  Rod Lawler 1
Walia  Daniel Wells 5   Anglia  Barry Pinches 5   Anglia  Jimmy Michie 3   Anglia  Michael Holt 4
Anglia  Sam Baird 2   Walia  Daniel Wells 2   Anglia  Barry Pinches 5   Anglia  Barry Pinches 5
Anglia  Stephen Rowlings 5   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  Anthony Hamilton 0   Anglia  Stuart Bingham 5
Tajlandia  James Wattana 1   Anglia  Stephen Rowlings 4   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  David Gilbert 2
Anglia  Craig Steadman 4   Walia  Paul Davies 5   Irlandia  Ken Doherty 5   Anglia  Dave Harold 1
Szkocja  Mark Boyle 5   Szkocja  Mark Boyle 4   Walia  Paul Davies 4   Irlandia  Ken Doherty 5
Anglia  Simon Bedford 5   Anglia  John Parrott 5   Anglia  Ian McCulloch 5   Irlandia Północna  Joe Swail 4
Irlandia  David Hogan 4   Anglia  Simon Bedford 4   Anglia  John Parrott 4   Anglia  Ian McCulloch 5
Anglia  Matthew Selt 5   Anglia  Jimmy White 2   Anglia  Stuart Pettman 4   Irlandia  Fergal O’Brien 3
Irlandia Północna  Jordan Brown 4   Anglia  Matthew Selt 5   Anglia  Matthew Selt 5   Anglia  Matthew Selt 5
Anglia  Ben Woollaston 3    Jin Long 2   Walia  Dominic Dale 5    Liang Wenbo 5
 Zhang Anda 5    Zhang Anda 5    Zhang Anda 0   Walia  Dominic Dale 3

Breaki stupunktowe kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  2. World Snooker: Qualifying (Draw)