Przejdź do zawartości

HMS Daring (2006)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z HMS Daring (2009))
HMS Daring
Ilustracja
HMS Daring 2010
Klasa

niszczyciel rakietowy

Typ

45

Historia
Stocznia

BAE Systems Naval Ships

Wodowanie

1 lutego 2006

 Royal Navy
Wejście do służby

23 lipca 2009

Los okrętu

w czynnej służbie

Dane taktyczno-techniczne
Długość

152,4 m

Szerokość

21,2 m

Prędkość

29 węzłów

Uzbrojenie
VLS SYLVER (48 komór)
działo kalibru 113 mm
2 × Phalanx CIWS
Wyposażenie lotnicze
1 × Lynx w zamykanym hangarze
Załoga

190

HMS Daring (D32) – brytyjski niszczyciel typu 45, pierwszy z sześciu okrętów serii mającej zastąpić jednostki typu 42.

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Daringa zwodowano 1 lutego 2006 roku, niemal trzy lata od położenia stępki. Matką chrzestną niszczyciela była Zofia, hrabina Wesseksu.

HMS Daring i USS Enterprise (CVN-65).

Pod banderą Royal Navy służy od lipca 2009 roku. 11 stycznia roku 2012 wyruszył na pierwszą, półroczną misję, na wody wokół Półwyspu Arabskiego. Współdziałał tam z okrętami australijskimi, amerykańskimi i pakistańskimi

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

HMS Daring jest przede wszystkim okrętem obrony przeciwlotniczej, mającym chronić lotniskowce i siły desantowe przed atakiem z powietrza. Podstawą jego potencjału bojowego w tym zakresie jest system PAAMS (Sea Viper), wykorzystujący radary SAMPSON (na charakterystycznym, ostrosłupowym maszcie) i S1850M oraz pociski rakietowe Aster 15 i Aster 30. Do walki z nieprzyjacielskimi okrętami może wykorzystywać pociski rakietowe Harpoon (Daring jest przystosowany do instalacji dwu poczwórnych wyrzutni, jednak na chwilę obecną nie planuje się ich zamontowania) i Sea Skua (odpalane z pokładowego śmigłowca Lynx), a także torped Sting Ray do zwalczania okrętów podwodnych (również odpalane ze śmigłowca).

Przy projektowaniu duży nacisk położono na zmniejszenie skutecznej powierzchni odbicia (właściwości stealth) oraz zwiększenie komfortu załogi.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]