Język mordwiński
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
800 tys. – 1 mln | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Kody języka | |||
Glottolog | mord1256 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język mordwiński – język ugrofiński z podgrupy wołżańskiej, używany przez 800 tys. – 1 mln Mordwinów, zamieszkujących położoną na wschodnim skrawku europejskiej części Rosji Republikę Mordowii oraz sąsiednie republiki i obwody.
Wielu językoznawców uważa, iż nie ma jednego języka mordwińskiego, lecz dwa odrębne języki: język erzja i język moksza. Spośród nich większe znaczenie ma dialekt/język erzja, używany przez ok. 60% osób posługujących się językiem mordwińskim.
Język mordwiński jest kontynuacją prajęzyka proto-ugro-fińskiego, używanego w I tys. p.n.e. przez plemiona ugrofińskie zamieszkujące płn.- wsch. Europę. Na jego rozwój silny wpływ wywarł język rosyjski; w mniejszym stopniu – języki tureckie.
Język mordwiński jest językiem urzędowym w Mordowii, ponadto jego użytkownicy żyją w Tatarstanie, Baszkirii, a także w obwodach: orenburskim, penzeńskim, riazańskim, samarskim, saratowskim i tambowskim, oraz na dalekim wschodzie, a poza granicami Rosji – w USA.
Cechą charakterystyczną języka, podobnie jak innych języków ugrofińskich, jest duża liczba przypadków: dialekt moksza posiada ich 12, a erzja – 11.
Do zapisu języka stosowany jest alfabet cyrylicki, oparty na rosyjskim.
W 2009 roku władze Republiki Mordowii zaproponowały stworzenie wspólnego pisanego języka mordwińskiego, który miałby zastąpić języki erzja i moksza od 2014 i tym samym przyczynić się do „mordwinizacji” ludności (zatrzymania procesów asymilacyjnych; Mordwini asymilują się obecnie najszybciej w Europie). Pomysł ten jest kontynuacją idei z lat 30. XX wieku. Spotkał się z powszechną niechęcią[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Plan to Create Common Mordvinian Written Language Raises Protests. 2009-05-28. [dostęp 2011-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. (ang.).