Przejdź do zawartości

Klaus-Jürgen Bathe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klaus-Jürgen Bathe
Ilustracja
Państwo działania

 Niemcy
 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1943
Berlin, Niemcy

Profesor nauk inżynierii mechanicznej
Specjalność: mechanika komputerowa
Alma Mater

Uniwersytet Kapsztadzki

Klaus-Jürgen Bathe (ur. 26 maja 1943 w Berlinie[1]) – niemiecki inżynier, profesor inżynierii mechanicznej na Massachusetts Institute of Technology specjalizujący się w mechanice komputerowej[2]. Jest uważany za pioniera metody elementów skończonych[3].

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Bathe ukończył szkołę średnią w Oldenburgu[1][4]. Później przeprowadził się do RPA[5], gdzie w 1967 ukończył studia na Uniwersytecie Kapsztadzkim na kierunku Inżynieria Cywilna i Mechaniczna[6][7]. Zanim dostał się na tę uczelnię pracował na farmie[8] w Namibii[9], w kopalni złota[10] oraz na budowie drogi[11]. W 1969 otrzymał stopień Master of Science na Uniwersytecie Calgary w inżynierii cywilnej[12]. W 1971 uzyskał doktorat na tym samym kierunku na University of California[13]. Jego praca doktorancka dotyczyła problemów wektorowych[14].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1972–1974, w których pełnił funkcję badacza i konsultanta na uniwersytecie w Berkeley wynalazł programy zajmujące się elementami skończonymi SAP IV[15] (1983)[16] i NONSAP[15] (1974)[16]. W 1974 stworzył też pierwszą wersję programu ADINA[15]. Niedługo potem, w 1975[17], rozpoczął pracę na wydziale inżynierii mechanicznej na Massachusetts Institute of Technology[18][19]. W 1986 założył ADINA R&D, Inc.[20]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał doktorat honorowy na kilkunastu uniwersytetach z całego świata. Są to m.in.[2]:

Działalność edytorska

[edytuj | edytuj kod]

Bathe pracuje jako współredaktor czasopisma Computers & Structures[26]. Jest też redaktorem serii książek Computational Fluid and Solid Mechanics wyd. Springer[27].

Książki napisane przez Bathego

[edytuj | edytuj kod]
  • Klaus-Jürgen Bathe, Edward L. Wilson: Numerical methods in finite element analysis. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1976, seria: Prentice-Hall civil engineering and engineering mechanics series. ISBN 978-0-1362719-0-1. OCLC 1992202. (ang.).
  • Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures in engineering analysis. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1982, seria: Prentice-Hall civil engineering and engineering mechanics series. ISBN 978-0-1331730-5-5. OCLC 7672324. (ang.).
  • Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1996. ISBN 978-0-1330145-8-7. OCLC 32049707. (ang.). (praca doktorska)
  • Dominique Chapelle, Klaus-Jürgen Bathe: The Finite element analysis for shells – fundamentals. Berlin: Springer, 2003, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5404133-9-4. OCLC 469447002. (ang.).
  • Miloš Kojić, Klaus-Jürgen Bathe: Inelastic analysis of solids and structures. Berlin; Nowy Jork: Springer, 2005, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5402279-3-9. OCLC 209860535. (ang.).
  • Miguel Luiz Bucalém, Klaus-Jürgen Bathe: The mechanics of solids and structures: hierarchical modeling and the finite element solution. Berlin; Nowy Jork: Springer, 2011, seria: Computational fluid and solid mechanics. ISBN 978-3-5402633-1-9. OCLC 503649447. (ang.).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1970 wziął ślub z Zorką[28].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Anwar Bég 2003 ↓, s. 68.
  2. a b Klaus-Jürgen Bathe – Professor of Mechanical Engineering. meche.mit.edu. [dostęp 2013-10-31]. (ang.).
  3. Anwar Bég 2003 ↓, s. 68-73.
  4. Bathe 2007 ↓, s. 17.
  5. Bathe 2007 ↓, s. 23-24.
  6. Bathe 2007 ↓, s. 48-51.
  7. Anwar Bég 2003 ↓, s. 68-69.
  8. Bathe 2007 ↓, s. 30-33.
  9. Preface. web.mit.edu. s. 1. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
  10. Bathe 2007 ↓, s. 34-35.
  11. Bathe 2007 ↓, s. 36-47.
  12. Bathe 2007 ↓, s. 68.
  13. Bathe 2007 ↓, s. 81.
  14. Klaus-Jürgen Bathe: Finite element procedures. Englewood Cliffs: Prentice-Hall, 1996. ISBN 978-0-1330145-8-7. OCLC 32049707. (ang.).
  15. a b c Bathe 2007 ↓, s. 83.
  16. a b Bathe 2007 ↓, s. 96.
  17. Anwar Bég 2003 ↓, s. 69.
  18. Bathe 2007 ↓, s. 109.
  19. History & Founder. adina.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
  20. ADINA – Finite Element Analysis Software. adina.com. [dostęp 2013-10-31]. (ang.).
  21. Doktoraty honoris causa. prz.edu.pl. [dostęp 2017-05-13]. (pol.).
  22. Udelené čestné vedecké hodnosti doktora vied. uniza.sk. [dostęp 2017-05-13]. (słow.).
  23. TU Darmstadt Honours and Awards/Ehrungen und Auszeichnungen an der TU Darmstadt. tu-darmstadt.de. [dostęp 2017-05-13]. (ang. • niem.).
  24. Doctores Honoris Causa. upm.es. [dostęp 2017-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-11)]. (hiszp.).
  25. EXP-UBA: 31.088/2009. uba.ar, 2010. [dostęp 2017-05-13]. (hiszp.).
  26. Computers & Structures Editorial Board. elsevier.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
  27. Computational Fluid and Solid Mechanics. springer.com. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).
  28. Bathe 2007 ↓, s. 74-75.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]