Przejdź do zawartości

Magazyn Konfekcyjny Emila Schmechela w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom handlowy Emila Schmechela
Zabytek: nr rej. A/208 z 15.07.1977[1]
Ilustracja
Budynek w pierwszej dekadzie XXI wieku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 98

Styl architektoniczny

eklektyzm, historyzm

Rozpoczęcie budowy

1892

Ukończenie budowy

1906

Ważniejsze przebudowy

1911

Pierwszy właściciel

Emil Schmechel

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Emila Schmechela”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Emila Schmechela”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Emila Schmechela”
Ziemia51°45′56,15″N 19°27′26,51″E/51,765597 19,457364

Magazyn Konfekcyjny Emila Schmechelabudynek znajdujący się przy ulicy Piotrkowskiej 98 w Łodzi[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Budynek w latach 50.–60. XX wieku od strony ul. Tuwima (fot. Ignacy Płażewski)

Emil Schmechel przybył do Łodzi ze Zgierza na początku XX wieku i na rogu ulic Piotrkowskiej i Tuwima (ówczesnej ul. Przejazd) otworzył sklep[2].

Budynek eklektyczny[3] został rozbudowany w 1906 roku, a następnie w 1911 roku. W kartuszu znajdującym się w narożnej wieży widnieje rok 1892 – data założenia firmy.

Od 1961 roku do końca lat 80. XX w. mieścił się tutaj Dom Obuwniczy PDT, tzw. Dom buta[2].

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/208 z 15.07.1977[1].

Pożar

[edytuj | edytuj kod]

24 maja 1990 roku budynek strawił poważny pożar. Jak się później okazało, sprawcą był 16-letni Andrzej M. Według późniejszych ustaleń, przyznał się, że około godziny 13. przeskoczył ogrodzenie otaczające budynek tuż przy kinie Gdynia, wszedł na ostatnie piętro i w wieżyczce budynku zebrał papiery oraz szmaty, a następnie podpalił. Po minucie na miejscu były pierwsze jednostki straży pożarnej. Ogień zajął resztki stolarki, jaka pozostała w remontowanym budynku, papę i śmieci. W trakcie pożaru przewróciła się najwyższa kondygnacja budynku. Pożar został opanowany w ciągu godziny, jednak budynek doszczętnie spłonął. Podpalacz w tym czasie przeszedł na drugą stronę ulicy Tuwima i w budynku dawnego Zespołu Domu Zgromadzenia Majstrów Tkackich, gdzie mieściło się kino Wisła, wszedł na ostatnie piętro i o godzinie 15.00 podpalił zabrane ze sobą stare worki po cemencie. Podpalacz został ujęty dwie godziny później dzięki zeznaniom naocznych świadków, którzy widzieli go wychodzącego z budynku[4].

Remont i jednocześnie przebudowę wykonano w połowie lat 90. XX w. wbudowując w starą strukturę kilkukondygnacyjny gmach z elewacją wykonaną ze szkła zwierciadlanego[2]. Jednocześnie zbudowano całkowicie nowe wnętrze. Przez kilka lat mieściła się w nim Galeria Centrum, która na początku XXI wieku została przeniesiona do nowo wybudowanej Galerii Łódzkiej. Od tamtej pory zabytek pozostaje pusty.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-02-07].
  2. a b c d Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
  3. Urząd Miasta Łodzi, Księga Standardów Ulicy Piotrkowskiej. Zasady kształtowania frontów lokali usługowych w Parku Kulturowym ulicy Piotrkowskiej, 2016, s. 12, ISBN 978-83-945182-0-2.
  4. Dwa pożary w centrum miasta. Handlarz płytami podpalaczem. [w:] Dziennik Łódzki [on-line]. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi, 1990-05-26. [dostęp 2018-03-15].