Przejdź do zawartości

Marco Etcheverry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marco Etcheverry
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marco Antonio Etcheverry Vargas

Data i miejsce urodzenia

26 września 1970
Santa Cruz

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1989 Destroyers 81 (17)
1990–1992 Bolívar 99 (29)
1991–1992 Albacete (wyp.) 15 (2)
1993–1995 Colo-Colo 42 (12)
1995 América Cali 21 (6)
1996–2003 D.C. United 214 (37)
1997 Barcelona SC (wyp.) 13 (6)
1998 Emelec (wyp.) 6 (0)
1999 Barcelona SC (wyp.)
2001 Oriente Petrolero (wyp.)
2004 Bolívar 7 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1987  Boliwia U-17 6 (2)
1992  Boliwia U-23 1 (0)
1989–2003  Boliwia 71 (13)
W sumie: 78 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009 Aucas
2009 Oriente Petrolero
2011 Boliwia U-15
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Boliwia 1997

Marco Antonio Etcheverry Vargas (ur. 26 września 1970 w Santa Cruz) – piłkarz boliwijski grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze treningi piłkarskie Etcheverry podjął w szkole piłkarskiej Tahuichi, wywodzącej się z jego rodzinnego miasta Santa Cruz. Pierwszym jego klubem w karierze piłkarskiej był Destroyers Santa Cruz. W 1986 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze boliwijskiej. W Destroyers grał do końca 1989 roku, a na początku 1990 przeszedł do Club Bolívar. W 1990 roku został z nim wicemistrzem, a w 1991 roku mistrzem Boliwii.

Latem 1991 roku Etcheverry odszedł do hiszpańskiego Albacete Balompié, jedynego klubu europejskiego w swojej karierze. W Primera División zadebiutował 1 września 1991 w przegranym 0:2 wyjazdowym spotkaniu z CA Osasuna. W barwach Albacete rozegrał 15 meczów i strzelił 2 gole, w meczach z: Athletikiem Bilbao (4:0) i Deportivo La Coruña (3:0). Od listopada 1991 do kwietnia 1992 pauzował z powodu kontuzji, a z Albacete zajął 7. miejsce w lidze.

Latem 1992 roku Etcheverry wrócił do Ameryki Południowej i został zawodnikiem chilijskiego CSD Colo-Colo. W 1992 roku był z nim wicemistrzem Chile, a w 1993 roku - mistrzem kraju. W 1994 roku wrócił do Boliwii i grał w Club Bolívar, z którym sięgnął po tytuł mistrza Boliwii. Z kolei w 1995 roku występował w lidze kolumbijskiej, w Américe Cali.

W 1996 roku Etcheverry podpisał kontrakt z nowo powstałą ligą Major League Soccer, a następnie został piłkarzem tamtejszego klubu D.C. United. Już w pierwszym sezonie gry w waszyngtońskim zespole wygrał MLS Cup. W finałowym meczu z Los Angeles Galaxy (3:2) zaliczył 2 asysty i został uznany najlepszym zawodnikiem finału. W tym samym roku wygrał z D.C. United U.S. Open Cup. Rok 1997 Boliwijczyk rozpoczął na wypożyczeniu w ekwadorskiej Barcelonie przyczyniając się do wywalczenia mistrzostwa Ekwadoru. W tym samym roku wrócił do D.C. United i znów wygrał MLS Cup. W 1998 roku wystąpił w przegranym 0:2 finale MLS Cup z Chicago Fire, ale za rok 1998 został uznany MVP ligi Major League Soccer. Zdobył też Puchar Mistrzów CONCACAF i Copa Interamericana. Pod koniec roku rozegrał 6 spotkań w Emeleku Guayaquil (wicemistrzostwo kraju). W 1999 roku Etcheverry wrócił do D.C. United i po raz trzeci w karierze został mistrzem Stanów Zjednoczonych. W tym samym roku był wypożyczony do Barcelony. W 2001 roku trafił na wypożyczenie do rodzimego Oriente Petrolero. W D.C. United grał do 2003 roku. W rozgrywkach Major League Soccer rozegrał 190 meczów i strzelił 34 gole. Został wybrany zarówno do Jedenastki Wszech czasów D.C. United, jak i całej ligi Major League Soccer.

W 2004 roku Etcheverry wrócił do Club Bolívar. Wystąpił w 7 spotkaniach ligowych i został mistrzem fazy Apertura. W tym samym roku zakończył karierę piłkarską w wieku 34 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1986 Destroyers Santa Cruz Boliwia  LFPB ? ?
1987 Destroyers Santa Cruz Boliwia  LFPB ? ?
1988 Destroyers Santa Cruz Boliwia  LFPB ? ?
1989 Destroyers Santa Cruz Boliwia  LFPB ? ?
1990 Club Bolívar Boliwia  LFPB ? ?
1991 Club Bolívar Boliwia  LFPB ? ?
1991/92 Albacete Balompié Hiszpania  Primera División 15 2
1992 CSD Colo-Colo Chile  Primera División ? ?
1993 CSD Colo-Colo Chile  Primera División ? ?
1994 Club Bolívar Boliwia  LFPB ? ?
1995 América Cali Kolumbia  Copa Mustang ? ?
1996 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 26 4
1997 Barcelona SC Ekwador  Serie A 13 6
1997 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 20 3
1998 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 29 10
1998 Emelec Guayaquil Ekwador  Serie A 6 0
1999 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 22 4
1999 Barcelona SC Ekwador  Serie A ? ?
2000 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 22 4
2001 Oriente Petrolero Boliwia  LFPB ? ?
2001 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 23 0
2002 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 24 3
2003 D.C. United Stany Zjednoczone  Major League Soccer 24 6
2004 Club Bolívar Boliwia  LFPB 7 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Boliwii Etcheverry zadebiutował 22 czerwca 1989 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z Chile. W tym samym roku został powołany na swój pierwszy w karierze turniej Copa América. W 1991 roku grał w Copa América 1991, a w 1993 w Copa América 1993. Na tym drugim w meczu z Kolumbią (1:1) strzelił swoją pierwszą bramkę w reprezentacji. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Xabiera Azkargortę do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. W pierwszym spotkaniu z Niemcami (0:1) wszedł na boisko w 79. minucie, a po 3 minutach gry otrzymał czerwoną kartkę za faul, która wykluczyła go z gry w pozostałych dwóch meczach Boliwii. W swojej karierze Etcheverry zaliczył także występy na Copa América 1995, Copa América 1997 (wicemistrzostwo kontynentu), Copa América 1999 i Pucharze Konfederacji 1999. Ostatni mecz w drużynie narodowej rozegrał 15 listopada 2003 przeciwko Argentynie (0:3). Ogółem w kadrze Boliwii rozegrał 71 meczów i strzelił 13 goli.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Etcheverry został trenerem. W 2009 roku prowadził ekwadorski SD Aucas Quito, a w październiku tego roku został szkoleniowcem Oriente Petrolero, w którym zastąpił Argentyńczyka Pabla Sáncheza.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]