Przejdź do zawartości

Marian Okólski[edytuj]

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Okólski
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1889
Szumsko

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1970
Warszawa

Miejsce pochówku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Wyznanie

rzymskokatolickie

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

23 czerwca 1912

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Marian Okólski (ur. 23 kwietnia 1889 w Szumsku, zm. 3 listopada 1970 w Warszawie) – katolicki prezbiter, kanonik honorowy Kapituły Katedralnej w Płocku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Eufrozyny z Malanowiczów. Szkołę średnią ukończył w Częstochowie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1912 w bazylice katedralnej płockiej z rąk bpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Był wikariuszem przy katedrze płockiej, prefektem w gimnazjum i seminarium pedagogicznym w Płocku, proboszczem w parafiach Zielona Ciechanowska (1918–1920), Zagroba (1920–1928), Bielsk (1928–1932), dziekanem dekanatu bielskiego, proboszczem i dziekanem w Sierpcu, diecezjalnym dyrektorem Akcji Eucharystycznej (19261931). Wydał podręcznik adoracyjny Dwanaście godzin adoracji Najświętszego Sakramentu. Od 1923 piastował godność Szambelana Jego Świątobliwości.

W początkach okupacji hitlerowskiej został uwięziony przez Niemców w Sierpcu. Po uwolnieniu 15 listopada 1939 wyjechał do Generalnego Gubernatorstwa. Przebywał na terenie diecezji kieleckiej i w Warszawie. Po wojnie pełnił funkcję proboszcza i dziekana w parafiach: Gąbin (19451948), Przasnysz (1948–1959) i Płońsk. W Przasnyszu odremontował zabytkową farę, zorganizował sale katechetyczne i mieszkanie dla wikariuszy, w Rostkowie ożywił kult św. Stanisława Kostki. W 1966 przeszedł na emeryturę. Zamieszkał na plebanii płońskiej jako rezydent.

Zmarł w warszawskim szpitalu, gdzie udał się na leczenie. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 315a-3-28)[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: MARIAN OKÓLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
  2. M.P. z 1931 r. nr 133, poz. 200 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Dostępne języki
Wczytywanie...