Narodowy Ogród Botaniczny
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Powierzchnia |
19,5 ha |
| Data założenia |
1795 |
Położenie na mapie Dublina  | |
Położenie na mapie Irlandii  | |
| 53°22′21,5″N 6°16′17,1″W/53,372639 -6,271417 | |
| Strona internetowa | |
Narodowy Ogród Botaniczny (ang. National Botanic Gardens, irl. Garraithe Náisiúnta na Luais) – ogród botaniczny w Irlandii, znajdujący się w północnej części Dublina, 3,5 km od jego centrum, w Glasnevin pomiędzy rzeką Tolka i cmentarzem Glasnevin[1].
Kolekcja roślin w ogrodzie liczy ponad 17 tys. gatunków i odmian. W ogrodzie znajdują się klomby i rabaty kwiatowe, rozarium, park leśny i arboretum, stawy, alpinarium, ogród owoców i warzyw, a także szklarnie, w tym palmiarnia. Poza popularyzacją wiedzy o różnorodności świata roślin, ogród zajmuje się ochroną zasobów gatunkowych flory Irlandii, zgromadzonych jest w nim ponad 400 gatunków zagrożonych w tym kraju i innych częściach świata[1].
Tutaj znajduje się najstarszy i prawdopodobnie najwyższy w Europie okaz sagowca z gatunku Encephalartos woodii uznawanego za wymarły na wolności. Gatunek ten odkryty został pod koniec XIX wieku w Południowej Afryce. Wkrótce potem, w 1905 roku dubliński ogród otrzymał jedną z trzech sadzonek pobranych od tej oryginalnej rośliny[2].
-
Palmiarnia -
Wnętrze szklarni -
Rozarium
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Narodowy Ogród Botaniczny. Heritage Ireland. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-12)]. (pol.).
- ↑ Encephalartos woodii. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-02)].