Przejdź do zawartości

Oleg Oszenkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oleg Oszenkow
Pełne imię i nazwisko

Oleg Aleksandrowicz Oszenkow

Data i miejsce urodzenia

14 maja?/27 maja 1911
Sankt-Petersburg

Data i miejsce śmierci

10 maja 1976
Kijów

Wzrost

168 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1927–1930 Goznak Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1931 Krasnyj Trieugolnik Leningrad ? (?)
1932–1934 Promkooperacija Leningrad ? (?)
1935 Spartak Leningrad ? (?)
1936–1940 Dinamo Leningrad 86 (3)
1941 Zenit Leningrad 3 (0)
1942–1947 Dinamo Leningrad 63 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949–1950 Dinamo Leningrad
1951–1956 Dynamo Kijów
1957–1958 Trudowyje Riezierwy Leningrad
1959 Dynamo Kijów
1960 Sudnobudiwnyk Mikołajów
1960–1969 Szachtar Donieck
1970 Sudnobudiwnyk Mikołajów
1975–1976 Metalist Charków
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru”

Oleg Aleksandrowicz Oszenkow (Oszemkow) (ros. Олег Александрович Ошенков (Ошемков); ur. 14 maja?/27 maja 1911 w Sankt-Petersburgu, Imperium Rosyjskie, zm. 10 maja 1976 w Kijowie, Ukraińska SRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1927 rozpoczął karierę piłkarską w moskiewskiej drużynie Goznak Moskwa. Potem powrócił do Leningradu, gdzie występował w klubach Krasnyj Trieugolnik Leningrad, Promkooperacija Leningrad i Spartak Leningrad. W 1936 został piłkarzem Dinama Leningrad. W 1941 po reorganizacji leningradskich klubów, został piłkarzem Zenitu Leningrad. Po rozpoczęciu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej powrócił do Dinama Leningrad, w którym w 1947 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Od 1949 do 1950 pracował w sztabie szkoleniowym swojego macierzystego klubu Dinamo Leningrad. W 1951 objął stanowisko głównego trenera Dynama Kijów, z którym w 1956 zdobył pierwszy trofeum w historii kijowskiego klubu - Puchar ZSRR. W latach 1957–1958 trenował Trudowyje Riezierwy Leningrad, po czym w 1959 powrócił do Dynama, z którym pracował do czerwca. Sezon 1960 rozpoczął z Sudnobudiwnykem Mikołajów, a od listopada 1960 do 24 października 1969 przez kolejne 9 lat prowadził Szachtar Donieck[1]. Potem jeszcze trenował kluby Sudnobudiwnyk Mikołajów i Metalist Charków. W czerwcu-lipcu 1972 kierował reprezentację ZSRR w Pucharze Niepodległości w Brazylii. Zmarł 10 maja 1976 w Kijowie w wieku 65 lat.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • wicemistrz ZSRR: 1952
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1956, 1961, 1962
  • finalista Pucharu ZSRR: 1963

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]