Opłata adiacencka
Opłata adiacencka – opłata dotycząca właścicieli lub użytkowników wieczystych[1] nieruchomości, których wartość wzrosła na skutek następujących zdarzeń:
- podział nieruchomości,
- scalenie i podział nieruchomości,
- budowy urządzeń infrastruktury technicznej[2] z udziałem środków Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.
Podstawowe regulacje prawne dotyczące opłat adiacenckich zawarte są w ustawie o gospodarce nieruchomościami[3]. Opłaty adiacenckie nie obejmują nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolne lub leśne.
Opłata adiacencka ustalana jest na podstawie decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta[4], przy czym wysokość stawki procentowej tej opłaty jest ustalana przez radę gminy w drodze uchwały[5]. Wysokość stawki jest również ustalana w uchwale o scaleniu i podziale nieruchomości[6] (w przypadku przeprowadzania takiej procedury).
Stawka procentowa opłaty adiacenckiej nie może przekroczyć:
- 30% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej podziałem[7],
- 50% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej scaleniem i podziałem[8],
- 50% dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej[9] lub przeprowadzeniem scalania i podziału nieruchomości[10].
Opłaty adiacenckiej nie należy mylić z tzw. opłatą (rentą) planistyczną, która pobierana jest z zupełnie innych przyczyn i na podstawie innych przepisów[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyłącznie tych użytkowników wieczystych, którzy wnieśli opłatę za użytkowanie wieczyste z góry za cały okres – opłata nie dotyczy użytkowników wieczystych którzy wnoszą opłaty corocznie.
- ↑ Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie bądź modernizację drogi, wybudowanie pod ziemią, na ziemi lub nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
- ↑ Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
- ↑ Art. 98a, art 107 ust. 4 i art. 146 ust. 1 ustawy.
- ↑ Art. 98a i art. 146 ust. 2 ustawy.
- ↑ Art 107 ust. 2 ustawy.
- ↑ Zgodnie z nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami art. 98a.
- ↑ Art. 107 ust. 1 ustawy.
- ↑ Art. 146 ustawy.
- ↑ Art. 107 ustawy.
- ↑ Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 1997 r. nr 115, poz. 741).
- Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 stycznia 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2023 r. poz. 344).
- S.Owsiak, Finanse Publiczne – teoria i praktyka, Warszawa 2006.
