Placówka Straży Granicznej I linii „Drawski Młyn”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość |
Komisariat Straży Granicznej „Potrzebowice” |
Placówka Straży Granicznej I linii „Drawski Młyn” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].
Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariat SG „Potrzebowice”. Placówka Straży Granicznej I linii „Drawski Młyn” znalazła się w jego strukturze[2]. Rozkaz nr 7 z 15 września 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego podpisany w zastępstwie przez mjr. Wacława Szpilczyńskiego nie wymienia już komisariatu SG „Potrzebowce”. Placówkę włączono w skład komisariatu SG „Wieleń”[3].
Służba graniczna
[edytuj | edytuj kod]Budynek placówki mieścił tuż za przejazdem kolejowo-drogowym, przy drodze z Wielenia do Drawska[a]. Oprócz placówki Straży Granicznej w budynku były biura służby celnej, od 1931 Policji Państwowej, a od 1934 Straży Ochrony Kolei[4]. Granicę wschodnią placówki stanowiła polna droga od Potrzebowic, poprzez Małe Laski do Brzeźna, a następnie w kierunku Wapniówki nad Notecią. Granicę wewnętrzną wyznaczała polna droga od Potrzebowic do toru kolejowego i dalej do skrzyżowania drogi z szosą Wieleń – Drawski Młyn – Pęckowo. Granica zachodnia ciągnęła się od skrzyżowania szosy Drawski Młyn – Pęckowo z drogą Drawsko – Potrzebowice szosą w kierunku północnym do Drawskiego Młyna i dalej szosą w kierunku Drawska do Żelazna Huta, aby skręcić na drogę polną do śluzy nr 21 i kamienia granicznego F 019[5].
Placówka obsługiwała kolejowe przejście graniczne na trasie do Krzyża Wielkopolskiego[6].
- Sąsiednie placówki
Kierownicy/dowódcy placówki
[edytuj | edytuj kod]| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| przodownik | Ludwik Kowalski[7][b] | 1928– |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jego dzisiejszy adres to Szosa Dworcowa 1[4].
- ↑ Ludwik Kowalski urodził się 20 sierpnia 1892 roku w Boguszynie. W październiku 1913 roku został powołany do armii niemieckiej, a w październiku 1918 roku przeszedł w do armii polskiej. Służył w niej do listopada 1920 roku. 1 stycznia 1924 roku rozpoczął służbę w Straży Celnej w Wieleniu, a po zmianach organizacyjnych kontynuował ją w Straży Granicznej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 14.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 33.
- ↑ a b Kaśkosz 2015 ↓, s. 75.
- ↑ Kaśkosz 2015 ↓, s. 77.
- ↑ Kaśkosz 2015 ↓, s. 62.
- ↑ a b Kaśkosz 2015 ↓, s. 78.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Mariusz Kaśkosz: Straż Graniczna Inspektoratu Granicznego Wronki w latach 1928-1937: ze wspomnień strażnika Jana Nocunia. Czarnków: Wydawnictwo Nadnoteckie Echa, 2015. ISBN 83-87424-77-3.
- Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].