Podwierzbie (powiat garwoliński)
Wygląd
Na mapach: 51°44′49″N 21°26′46″E/51,746944 21,446111
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
303[2] |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
08-480[3] |
Tablice rejestracyjne |
WG |
SIMC |
0680667[4] |
Położenie na mapie gminy Maciejowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu garwolińskiego | |
51°44′49″N 21°26′46″E/51,746944 21,446111[1] |
Podwierzbie – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Maciejowice[4][6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0680673 | Przy Wale | część wsi |
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jadwigi Śląskiej w Samogoszczy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Pokorskich udzieliła pomocy Henrykowi Prajs. W 1983 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Katarzynie i Stanisławowi Pokorskim tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 106471
- ↑ Raport o stanie gminy Maciejowice w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 5
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 945 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ „Niech się pan nie boi”. Historia rodziny Pokorskich | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2021-11-23] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Podwierzbie (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 478 .