Solniki (województwo lubuskie)
51°43′08″N 15°38′44″E/51,718889 15,645556| wieś | |
 Kościół pw. św. Anny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
234 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
67-120[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FNW |
| SIMC |
0910452 |
Położenie na mapie gminy Kożuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |
| 51°43′08″N 15°38′44″E/51,718889 15,645556[1]
| |
Solniki (niem. Zölling) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol."Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego") miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Czolnik[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jedna z najstarszych miejscowości na terenie środkowego Nadodrza. Badania archeologiczne wskazują na istnienie na tym terenie osadnictwa tzw. kultury lateńskiej i pomorskiej oraz łużyckiej. We wczesnym średniowieczu istniał tutaj gród obronny, prawdopodobnie należący do plemienia Dziadoszan. Po przyłączeniu Śląska przez Piastów mieścił się tutaj lokalny ośrodek administracyjny. Wieś powstała w II poł. XII w., a pierwsza wzmianka o kościele parafialnym pochodzi z 1220 r. Pierwszym wymienianym w 1405 r. właścicielem był Johann von Frankenfurt. W XVI w. wybudowano otoczony fosą dwór obronny. Przebudowy dokonała dopiero w XIX w. rodzina von Gleim. Powstał wtedy klasycystyczny pałac z parkiem i oranżerią. Ostatnią właścicielką wsi do 1945 roku była Eliza von Gleim. Po II wojnie światowej stacjonowali tu do 1948 roku żołnierze radzieccy. Po przejęciu przez administrację polską utworzono tu PGR (obecnie zakład sadowniczy).
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[5]:
| Rok | Ilość mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 307 |
| 2002 | 257 |
| 2009 | 258 |
| 2011 | 259 |
| 2021 | 234 |
Od roku 1998 do 2021 ilość mieszkańców wsi zmniejszyła się o 23,8%.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Anny, z XIII wieku, XIV/XV wieku
- zespół dworski, z XVII-XIX wieku-XX wieku:
- dwór (pałac) z XVI w.
- oranżeria
- park.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Pałac -
Kościół pw. św. Anny
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126481
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1190 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Wieś Solniki (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 45. [dostęp 2013-01-31].
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące |
