Przejdź do zawartości

Sublimacja (psychologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sublimacja – w psychologii i psychoanalizie nieświadomy mechanizm obronny; polega na przesunięciu nieakceptowanego popędu na twórczość, np. aby rozładować popęd brudzenia się, dzieci robią babki z piasku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Kobierzycki, Filozofia osobowości, wyd. I, Warszawa: Eneteia, 2001, s. 153, ISBN 83-85713-24-7.