Przejdź do zawartości

Suffren (1965)[edytuj]

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Suffren (1967))
Suffren
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

21 grudnia 1962

Wodowanie

15 maja 1965

 Marine nationale
Wejście do służby

1 października 1967

Wycofanie ze służby

2 kwietnia 2001

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 5300 t
pełna: 6700 t

Długość

158 m

Szerokość

15,5 m

Zanurzenie

7,25 m

Napęd
4 turbiny parowe o łącznej mocy 72 000 KM
Prędkość

34 węzły

Uzbrojenie
1 dwuprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych Masurca
4 pojedyncze wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych MM-38 Exocet
2 pojedyncze armaty uniwersalne kalibru 100 mm L/55 Model 1964
2 pojedyncze działka przeciwlotnicze 30 mm Hispano-Suiza
wyrzutnia rakietotorped Malafon (zapas 13 pocisków)
4 stałe wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm dla torped ZOP L-5 Mod.4
Załoga

360

Suffren (D602)francuski niszczyciel rakietowy typu Suffren, który wszedł do służby w 1967. Był siódmym okrętem w historii Francuskiej Marynarki Wojennej nazwanym imieniem francuskiego admirała Pierre André de Suffren. Został wycofany ze służby w 2001. Był to pierwszy francuski niszczyciel rakietowy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 60. XX wieku we Francji rozpoczęto prace nad nowym typem okrętów rakietowych, których głównym zadaniem miała być ochrona lotniskowców przed zagrożeniem ze strony lotnictwa i okrętów podwodnych. Budowa nowych okrętów była także wyrazem dążenia Francji do niezależności militarnej w ramach NATO.

W ramach planu rozbudowy floty przewidzianego na lata 19601965 podjęto decyzję o budowie dwóch niszczycieli rakietowych, we Francji klasyfikowanych jako fregaty rakietowe. Środki na budowę nowych okrętów zostały przewidziane w budżecie obronnym na rok 1960. Rozpoczęcie budowy pierwszego okrętu serii, który otrzymał imię „Suffren”, miało miejsce 21 grudnia 1962. Wodowanie nastąpiło 15 maja 1965, zaś wejście do służby 1 października 1967.

Po wejściu do służby okręt wszedł w skład Floty Atlantyckiej. W 1975 wraz z jednostką bliźniaczą „Duquesne” wszedł w skład stacjonującej w Tulonie Force d'Action Navale. Głównym zadaniem okrętu w tym czasie było zapewnienie obrony przeciwlotniczej lotniskowcom „Clemenceau” i „Foch”.

W maju 1988 na okręcie rozpoczęła się modernizacja, dzięki której mógł on pozostawać w służbie do roku 2000. Zakończone we wrześniu 1989 prace obejmowały wymianę kluczowych elementów wyposażenia elektronicznego. Obejmowały one:

  • wymianę radaru kierowania ogniem armat kaliber 100 mm na elektrooptyczny system kierowania ogniem
  • instalację urządzeń walki elektronicznej służących do zagłuszania i przechwytywania wrogiej łączności
  • instalację nowego systemu zbierania i przetwarzania danych
  • instalację nowego radaru dozoru powietrznego Thomson-CSF DRBV 15
  • modernizację sonaru

Planowano, że „Suffren” i jego jednostka bliźniacza zostaną zastąpione w służbie przez fregaty rakietowe typu Horizon. Opóźnienia w realizacji tego programu sprawiły, że tymczasowym następcą zostały niszczyciele rakietowe typu Cassard.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Jaskuła. Francuskie niszczyciele rakietowe Suffren i Duquesne. „MSiO”. Styczeń 2000. nr 1. s. 17 - 22. 
Dostępne języki
Wczytywanie...