Przejdź do zawartości

Szosa Stargardzka w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Szosa Stargardzka
Kijewo, Płonia-Śmierdnica-Jezierzyce
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Długość

4,5 km

Przebieg
0 ul. Zwierzyniecka
światła 2400 ul. Karola Balińskiego
światła 3100 ul. Przyszłości
3500 rz. Płonia
3700 ul. prof. Tomasza Żuka
4200 ul. Relaksowa
4500 granica administracyjna miasta
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Szosa Stargardzka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Szosa Stargardzka”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Szosa Stargardzka”
53,368130°N 14,730142°E/53,368130 14,730142

Szosa Stargardzka – główna wylotowa ulica Szczecina w kierunku wschodnim, prowadzi od węzła autostradowego Szczecin Kijewo do granicy miasta. W całości jest elementem drogi krajowej nr 10. Szosa wyprowadza ruch tranzytowy w kierunku Stargardu i Pyrzyc.

Do 1985 roku była częścią drogi międzynarodowej E14[1]. W latach 1985 – 2010 stanowiła także fragment trasy europejskiej E65, a od 14 lutego 1986 roku[2] do 2010 r. leżała w ciągu drogi krajowej nr 3.

Przez ulice kursuje w sumie sześć linii autobusowych ZDiTM: cztery zwykłe (72, 73, 79 i 93) oraz po jednej pospiesznej – G i nocnej – 534.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985, s. 20.
  2. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)