Przejdź do zawartości

Ulica Senatorska w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Senatorska w Warszawie
Śródmieście
Zabytek: nr rej. 514 z 1.07.1965 (założenie urbanistyczne)
Ilustracja
Ulica Senatorska przy ul. Miodowej, widok w kierunku placu Zamkowego
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

0,9 km

Przebieg
ul. Podwale/pl. Zamkowy
światła 105 m ul. Miodowa
światła 290 m ul. J. Moliera/ul. Nowy Przejazd
pl. Teatralny
530 m ul. Bielańska/ul. Wierzbowa
620 m ul. Canaletta
795 m ul. T. Gamerskiego
światła 875 m ul. Marszałkowska
pl. Bankowy
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Senatorska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Senatorska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Senatorska w Warszawie”
Ziemia52°14′39,4″N 21°00′34,8″E/52,244278 21,009667
Ulica Senatorska przed 1939, widok w kierunku placu Teatralnego
Ulica Senatorska, widok w kierunku ul. Podwale

Ulica Senatorska – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ulica Senatorska sięga swoimi korzeniami czasów średniowiecznych, będąc podobnie jak kilka innych warszawskich ulic (np. ul. Długa) ważnym traktem prowadzącym do Warszawy. Swój początek brała ona przy Bramie Krakowskiej, której relikty do dziś zamykają jej ciąg na placu Zamkowym. Początkowo nosiła nazwę Koziej i Bykowej. Nazwa ulicy, poświadczona w połowie XVII wieku, nawiązuje do prestiżu właścicieli znajdujących się tutaj pałaców oraz rezydencji[1].

Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku[2].

W latach 1948–1949 pod fragmentem wschodniego odcinka ulicy przeprowadzono tunel Trasy W-Z[3].

w 1965 roku ulica jako założenie urbanistyczne została wpisana do rejestru zabytków[4]

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1998–2012 na rogu ul. Senatorskiej i placu Zamkowego znajdował się pomnik Katyński, następnie przeniesiony na ul. Podwale.

Obiekty nieistniejące

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 180. ISBN 978-83-62189-08-3.
  2. Mieczysław Cieplewicz. Bombardowanie i ostrzeliwanie Warszawy we wrześniu 1939 r.. „Kronika Warszawy”. 4/48, s. 65, 1981. 
  3. Henryk Janczewski: Całe życie z Warszawą. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 171. ISBN 83-06-01409-X.
  4. Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31 grudnia 2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 50. [dostęp 2020-02-09].