Przejdź do zawartości

Wikipedysta:MichałKum/brudnopis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek Komunalnej Kasy Oszczędnościowej - widok od strony Plant
Budynek Komunalnej Kasy Oszczędnościowej - widok na narożnik budynku z dołu

Budynek Komunalnej Kasy Oszczędnościowej w Krakowie – 7-pietrowy gmach, zwany przed wojną „krakowskim drapaczem chmur”, mieszczący się na terenie Starego Miasta w Krakowie, przy placu Szczepańskim 5 u wylotu ulicy Reformackiej.

Został zaprojektowany przez Fryderyka Tadaniera i Stefana Strojka. Powstał w miejscu jednopiętrowej kamienicy, do użytku oddano go w 1936 roku. Już podczas budowy wysokość obiektu wzbudzała duże kontrowersje, były podejmowane nawet próby przerwania budowy 6 i 7 kondygnacji, które ostatecznie się nie powiodły.

Bryła budynku charakteryzuje się nawarstwionymi poziomami, osiągającymi swoją kulminację w narożniku z wejściem głównym na dole i są uwieńczone okrągłą wieżycą. Budynek w interesujący sposób zamyka jedno ze skrzydeł placu Szczepańskiego.


Źródła:

[edytuj | edytuj kod]

Maria Jolanta Żychowska Między tradycją a awangardą - problem stylu w architekturze Krakowa lat międzywojennych Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej Kraków 1991 r.

Kategoria: Zabytki Krakowa


Budynek Towarzystwa Ubezpieczeń "Feniks" - widok z naprzeciwka
Elewacja budynku Towarzystwa Ubezpieczeń "Feniks"



Gmach Feniksa – drugi budynek wzniesiony dla Towarzystwa Ubezpieczeniowego "Feniks", mieszczący się przy ulicy Basztowej 15.

Budynek został zaprojektowany przez Jerzego Struszkiewicza i Maksymiliana Burstina. Mimo iż starania o budowę nowej kamienicy na tej działce trwały już od 1911 roku, nowy obiekt stanął tu dopiero w 1933 roku, po dwuletniej budowie. Po rozpoczęciu budowy działkę wraz z powstającym obiektem przejęło Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie "Feniks" które mogło się już wtedy pochwalić awangardowym i supernowoczesnym budynkiem "Feniksu" wzniesionym przy Rynku w Krakowie.

Ale nowy gmach Towarzystwa robi równie duże wrażenie. Był najwyższym wysokościowcem w Krakowie. Żelbetonowa konstrukcja budynku wznosi się na 7 pieter i jest ukoronowana 2-kondygnacyjną wieżą.


Źródła:

[edytuj | edytuj kod]

Maria Jolanta Żychowska Między tradycją a awangardą - problem stylu w architekturze Krakowa lat międzywojennych, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1991 r.


Kategoria: Zabytki Krakowa