Złotniki (Ukraina)
49°17′15″N 25°22′47″E/49,287500 25,379722
.jpg) Dom Ludowy w Złotnikach (1937) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
48115 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°17′15″N 25°22′47″E/49,287500 25,379722
| |
Złotniki (ukr. Золотники, Zołotnyky) – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1485 r. miejscowość otrzymała prawa miejskie.
W 1664 Konstancja Słupecka, żona Wojciecha Karola Czosnowskiego herbu Kolumna, wraz ze siostrami sprzedała Ulińskiej część Złotnik w powiecie trembowelskim[1].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Złotniki w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego. W lutym 1940 r. NKWD zesłało na Syberię 6 polskich rodzin (ok. 30 osób). W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 30 Polaków[2].
W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca tutaj polska rodzina Sawków ukrywała Żydów, za co w 1992 roku Instytut Jad Waszem uhonorował tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Józefa i Antoninę Sawków oraz ich córkę Malwinę Gerc z d. Sawko[3].
W latach 1984–1991 – osiedle typu miejskiego.
Do 2020 w rejonie trembowelskim.
Zabudowania
[edytuj | edytuj kod]- zamek[4] – obecnie nie istnieje.
- dwór-pałacyk wybudowany na przełomie XVIII w. i XIX w. przez Pileckich[5]
- W 1937 w Złotnikach otwarto Dom Ludowy[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 4. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1901, s. 27.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 277-278, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Sawko Józef & Antonina (Szczerban); Daughter: Gerc Malwina (Sawko). collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-10-04]. (ang.).
- ↑ Замок в селе Золотники. zamki-kreposti.com.ua. [dostęp 2013-10-12].
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 237-240, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Dom Ludowy w Złotnikach. „Wschód”. Nr 69, s. 11, 20 grudnia 1937.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, Warszawa, 1880–1902, s. 641.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zamek w Złotnikach
- Złotniki 2.) Z., wś, pow. podhajecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 641.
- Złotniky na mapie von Miega
- Złotniki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Zygmunt Krasiński o Złotnikach