Guillaume Musso

Guillaume Musso (ur. 1974) – francuski powieściopisarz.

Będziesz tam?

(fr. Seras-tu-là?; tłum. Krystyna Kowalczyk)

Bo człowiek jest najsilniejszy wtedy, gdy stacza swoją ostateczną bitwę.

Odtąd pospiesznie cieszyli się każdą chwilą, chcąc w pełni korzystać z tego cholernego życia, które ukazuje swoją wartość właśnie wtedy, kiedy trzeba się z nim pożegnać.

Powiadają, że wartość życia nie polega na tym, że ono trwa, lecz na tym, w jaki sposób się je przeżyło.

Spadanie z mostu tak wysokiego jak Golden Gate to zaledwie cztery sekundy. Tylko tyle trwa ostatnia podróż. Cztery sekundy spadania przez no-man’s-land dzielący dwa światy. Cztery sekundy, w czasie których już się prawie nie żyje… choć jeszcze nie całkiem umarło. Cztery sekundy podróży w próżni. Odruch wolności czy szaleństwa? Odwagi czy słabości? Cztery sekundy, po upływie których wpada się do wody z szybkością stu dwudziestu kilometrów na godzinę. Cztery sekundy, po których następuje śmierć.

Wydaje się, że zna się najgorsze, ale to, co najgorsze, jest nadal przed nami. A zdarza się, że po najgorszym następuje jeszcze gorsze.

Kim byłbym bez ciebie?

(fr. Que serais-je sans toi?; tłum. Joanna Stankiewicz-Prądzyńska)

Brak zaufania, znużenie, złe wybory, miraże flirtów, uwodzicielskie głosy kretynów, długie nogi idiotek, niesprawiedliwość losu – wszystko to zabija miłość. W tej nierównej walce szanse na zwycięstwo są słabe i są bardziej wyjątkiem niż regułą.

Człowiek zawsze myśli, że niektóre związki są tak silne, że mogą oprzeć się wszystkiemu, ale to nieprawda. Brak zaufania, znużenie, złe wybory, miraże flirtów, uwodzicielskie głosy kretynów, długie nogi idiotek, niesprawiedliwość losu – wszystko to zabija miłość. W tej nierównej walce szanse na zwycięstwo są słabe i są bardziej wyjątkiem niż reguł.

– Jeśli kobieta mówi ci „nie”, to często znaczy: „chyba tak, ale się boję”.
– No…
– Kiedy mówi „być może”, często oznacza to „nie”.
– A kiedy mówi „tak”?
– Kiedy mówi „tak”, to znaczy: „być może tak”.
– A co mówi, żeby powiedzieć po prostu „tak”?
Archie wzruszył ramionami.
– Po prostu „tak” nie istnieje w języku kobiet.

Kochać to znaczy mieć nadzieję na wygraną, stawiając wszystko na jedną szalę.

Kradzież zabytków uderza w wartości i fundamenty naszej cywilizacji.
- Źródło: wyd. Albatros, Opole 2016, s. 46.
- Zobacz też: kradzież, zabytek

Krzywda boli, ale nie niszczy. Problemem jest osamotnienie, do którego prowadzi krzywda.

Papierowa dziewczyna

(fr. La fille de papier; tłum. Joanna Prądzyńska)

Co do mnie, ponieważ nie byłem ani z niej wyleczony, ani od niej odzwyczajony, cóż – poległem. Widok jej sprawił mi wielki ból. Kiedy mnie opuściła, zabrała ze sobą wszystko to, co miałem w sobie pozytywnego: nadzieję, zaufanie i wiarę w przyszłość. gdy jej uśmiechnięta barwna postać znikła z mego życia, stałem się pustynią. Zabiła moje serce pozbawiając je na zawsze umiejętności kochania. moje życie wewnętrzne stało się wypaloną ziemią, taką, na której nie rosną drzewa, nad którą nie fruwają ptaki i gdzie wiecznie panuje styczniowe zimno. (…), jedynie czego chciałem to otumanić się lekarstwami, żeby nigdy nie wracać do bolesnych wspomnień.

Często nie zdajemy sobie sprawy z wagi problemów obciążających istoty nam najbliższe, pomyślał ze smutkiem.

Gdzie są moje lekarstwa… nie uważać się za silniejszego, niż się jest. Pokornie zaakceptować zależność od farmaceutów.

Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.

Nie liczą się razy, które się daje, liczą się te, które się obrywa i którym się człowiek opiera, żeby móc iść dalej.
- Autor: Randy Pausch

Recytowałem nieustającą litanię pocieszeń, którymi bezskutecznie faszeruje się ofiary złamanych serc (…). Nie ma bowiem słowa, które pocieszyłoby faceta zrozpaczonego po stracie ukochanej.

Rzeczywistość jest tak pozbawiona nadziei, że dwakroć cenniejsza jest dla mnie wyobraźnia.

Samotność to ostatni etap doli człowieczej. Człowiek jest jedyną istotą, która ją odczuwa boleśnie i która szuka towarzystwa drugiej istoty.
- Autor: Octavio Paz

Szczęście to mieniąca się jak tęcza bańka mydlana, która jak i ona pęka przy bele dotyku.

To, co dla jednych jest nieszczęściem, dla innych może okazać się uśmiechem losu.

Z czasem wszystko odchodzi (…). Tak samo zapomina się o pasjach, jak i o głosach, które kiedyś szeptem błagały, żeby nie wracał za późno i się nie przeziębił…

Zrozumiesz, że jesteś kochany, jeśli będziesz mógł zdradzić swoje słabości, bez obawy, że partner wykorzysta je, by stać się silniejszy.
- Autor: Cesare Pavese

Ponieważ cię kocham

(fr. Parce que je t’aime; tłum. Joanna Prądzyńska)

(…) ale czasem, wszystko to za mało…

Czasem powodzenie w życiu zależy od drobnostki. Od jednego spotkania. Właściwej decyzji, łutu szczęścia.

Dno jest dużo głębiej, aniżeli nam się wydaje.

Gdy przeglądasz się w lustrze i masz ochotę je stłuc, to nie lustro trzeba zniszczyć, to ciebie trzeba zmienić.

Kochać znaczy zaopiekować się czyjąś samotnością i nie starać się ani jej zburzyć, ani nawet poznać.
- Autor: Christian Bobin
- Źródło: rozdz. VI

Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.
- Autor: Khalil Gibran
- Źródło: rozdz. V

Życie czasami stwarza nam problemy, które możemy rozwiązać tylko wtedy, jeśli zrezygnujemy z wartości, które cenimy.

Potem… (2003)

(fr. Et après…)

– Ale to będzie bardzo trudne stwierdziła Bone – drżącym głosem.
– Masz rację to trudne. Czasem będziesz czuła się bardzo samotna i będzie ci się chciało płakać, wtedy płacz bo to bardzo pomaga.
– Tylko małe dzieci płaczą – zaoponowała bliska łez.
– Nie, płaczą wszyscy. Uwierz mi. Ludzie, którzy nigdy nie płaczą, to najbardziej nieszczęśliwe istoty na ziemi.

Czy jest takie miejsce, do którego wszyscy zmierzamy?

Jaki sens ma życie, jeśli nie można go z kimś dzielić?

Kiedy człowiek bardzo czegoś chce, gotów jest na wszystko.

– Ma pan nieznośną skłonność sprowadzania wszystkiego do własnej osoby.
– Bo na tym znam się najlepiej.

Młodym jest się tylko raz, ale pamięta się o tym całe życie.

Nie ma nic lepszego od samego istnienia.

Przeszłość potrafi nas dopaść znienacka, nawet jeśli przez całe życie staraliśmy się o niej zapomnieć.

W każdej sekundzie umierają dzieci i niewinni ludzie. Śmierć nie lubi sentymentów. Ludzie z pokorą znoszą śmierć bliskich, mówiąc, że Bóg wzywa do siebie tych, których kocha!

Zajmować się innymi to zajmować się sobą.

Uratuj mnie (2005)

(fr. Sauve-Moi; tłum. Krystyna Kowalczyk)

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Uratuj mnie.

Jedna z moich znajomych mawia, że „nie ma problemów, są tylko rozwiązania”.

Nie ma ludzi, którzy niczego się nie boją.

Wrócę po ciebie

(fr. Je reviens te chercher; tłum. Joanna Prądzyńska)

A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?

A jeśli prawdziwa miłość zaczyna się dopiero, gdy kończy się namiętność?

Czasem śmierć jest tylko granicą do przejścia. Granicą między końcem jednego życia a początkiem drugiego.

Dobre uczynki prowadzą do szczęścia, złe do cierpienia…

Historie miłosne zaczynają się szampanem, a kończą wywarem z rumianku.

Jak się jest dzieckiem, to się myśli, że rodzice są absolutnie doskonali i ślepo się ich kocha. Potem człowiek zaczyna ich nienawidzić, bo nie są tak doskonali, jak sobie wyobrażał, i rozczarowują nas. A jeszcze potem człowiek uczy się akceptować ich błędy, bo sam je robi. I może wówczas właśnie staje się dorosły.

Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie iluzji.

Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

Miłość zjawia się niespodziewanie jak włamywacz. W jednej chwili wszystko znika, życie przenosi się w inny wymiar. Nagle topnieje strach.

Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś?

Musimy nauczyć się żyć chwilą obecną. Jeśli za często myślimy o przeszłości, męczymy samych siebie wyrzutami sumienia i rozżaleniem. Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie iluzji. Jedyne, co jest naprawdę warte naszego trudu, to żyć pełnią życia tu i teraz…

Ten, który żyje bez szaleństw, nie jest tak rozsądny, jak się mu wydaje.

W rzeczywistości nie mamy innego wyboru, jak zaakceptować to, co zsyła nam przeznaczenie, nawet jeśli jest to choroba, żałoba czy śmierć. (…) Jedyna rzecz, nad którą naprawdę panujemy, to nasza reakcja na wydarzenia, które są dla nas przeznaczone.

(…) wiem, że sens życia nas przerasta, że nic nie rozumiemy, nad niczym nie panujemy.

Życie jest cierpieniem – odrzekł sentencjonalnie – Urodzić się to znaczy cierpieć. Starzeć się znaczy cierpieć. Stracić miłość to też oznacza cierpienie. Umieranie to cierpienie…

(…) życie podobne było czasem do partii pokera: nawet ze złymi kartami można było czasem wygrać.

Żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie mieli umrzeć. A żeby uczynić swoje życie sensownym, należałoby cały czas pamiętać, czym nieodwołalnie się ono kończy.