spowiednik

spowiednik (język polski)

wymowa:

IPA: [spɔˈvʲjɛdʲɲik], AS: [spovʹi ̯edʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. duchowny wysłuchujący spowiedzi

odmiana:

(1.1) lp spowiednik, spowiednika, spowiednikowi, spowiednika, spowiednikiem, spowiedniku, spowiedniku; lm spowiednicy, spowiedników, spowiednikom, spowiedników, spowiednikami, spowiednikach, spowiednicy

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) osobisty spowiednik

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spowiedź ż, spowiadanie n

czas. spowiadać (się) ndk., wyspowiadać (się)

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) confessor
• hiszpański: (1.1) confesor m
• interlingua: (1.1) penitentiero, confessor
• niemiecki: (1.1) Beichtvater
• nowogrecki: (1.1) εξομολογητής m
• węgierski: (1.1) gyóntató, gyóntatóatya

źródła: