Janek

Janek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjãnɛk], AS: [i ̯ãnek], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) zdrobn. Jan

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(2.1) lm D. zob. Janka

odmiana:

(1.1) lp Jan|ek, ~ka, ~kowi, ~ka, ~kiem, ~ku, ~ku; lm ~kowie, ~ków, ~kom, ~ków, ~kami, ~kach, ~kowie

przykłady:

(1.1) W klasie tylko Janek nie wie, na jakie pytania odpowiada celownik.

(1.1) Intryga Janka miała opłakane skutki.

(1.1) Panie Janku, proszę naprawić faks! Znów zaciął się papier.

(1.1) Jankowi się nie przelewa; oszczędza prawie na wszystkim i za każdym razem kontroluje swoje wydatki.

(1.1) Anka z Jankiem kompromitowali się przy swoich znajomych.

(1.1) Jankowi nieźle się powodzi, ostatnio kupił nową willę z basenem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Jaś, Jasiek, Janeczek

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Jan, Jaś, Jasiek, Janko, Janeczek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Jaś

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Jan

źródła: