górny
górny (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który jest na pewnej wysokości, w górze
- (1.2) o odcinku rzeki taki, który jest bliżej źródła
- (1.3) muz. taki, który dotyczy wyższej części skali
- (1.4) geol. młodszy
- (1.5) st.pol. hardy
- (1.6) st.pol. zarozumiały
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik górny górna górne górni górne dopełniacz górnego górnej górnego górnych celownik górnemu górnej górnemu górnym biernik górnego górny górną górne górnych górne narzędnik górnym górną górnym górnymi miejscownik górnym górnej górnym górnych wołacz górny górna górne górni górne nie stopniuje się
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) piłka górna • górnolotny • Górne Łużyce
- (1.3) dodana górna
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) dolny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. góra ż, górzystość ż, góral m, góralka ż, górnik m, górnictwo n, górowanie n, pogórze n, góralek m
- czas. górować ndk.
- przym. górniczy, góralski, górzysty, górski
- ims. górujący
- przysł. górnie, góra
- związki frazeologiczne:
- górny i chmurny
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) upper; (1.2) upper; (1.3) upper; (1.4) early; (1.6) lofty
- baskijski: (1.1) gaineko, goiko
- czeski: (1.1) horní
- duński: (1.1) øvre, øverst; (1.3) øvre, øverst
- esperanto: (1.1) supra
- francuski: (1.1) supérieur
- hiszpański: (1.1) superior
- jidysz: (1.1) אייבערשט (ejberszt)
- łaciński: (1.1) superus
- niemiecki: (1.1) Ober-, obere
- norweski (bokmål): (1.1) øvre
- norweski (nynorsk): (1.1) øvre
- rosyjski: (1.1) ве́рхний; (1.2) ве́рхний; (1.4) ве́рхний
- słowacki: (1.1) hôrny
- szwedzki: (1.1) övre
- węgierski: (1.1) felső
- włoski: (1.1) superiore
- źródła: