Jacek
Jacek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jacek Jackowie[1][2] dopełniacz Jacka Jacków celownik Jackowi Jackom biernik Jacka Jacków narzędnik Jackiem Jackami miejscownik Jacku Jackach wołacz Jacku Jackowie[2] depr. M. i W. lm: (te) Jacki[2][3]
- przykłady:
- (1.1) Mam na imię Jacek i wykonuję w Grecji okna na statki.
- (1.1) Na koniec, jakby ślepym chciał uderzyć ciosem, / Zasłonił oczy ręką i rzekł mocnym głosem: / „Jam jest Jacek Soplica…”[4]
- (1.1) Czy mamą Jacka jest pani Nagórska?
- (1.1) Jackowi nic nie wychodziło tak jak powinno.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Jacek • brat / kuzyn / wujek / dziadek Jacek • mężczyzna imieniem (o imieniu) Jacek • święty / błogosławiony Jacek • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Jacek • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Jacek • otrzymać / dostać / przybrać imię Jacek • dzień imienin / imieniny Jacka • na Jacka (o dniu) • Jacek i Agatka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Jackowa ż, Jackówna ż, Jackostwo lm mos, Jacusiowa ż, Jacusiówna ż, Jacentowa ż, Jackowski m, Jackowska ż, Hiacynt m, Hiacynta ż, Hiacyntowa ż, Hiacyntówna ż, hiacynt m, hiacyncik m, hiacyntowiec m, Jacki nmos
- przym. Jackowy, Jacusiowy, Hiacyntowy, Jacentowy, hiacyntowy
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: jeżeli w dzień świętego Jacka deszcz nie pada, będzie jesień sucha / jeśli w dzień świętego Jacka deszcz nie plucha, będzie jesień sucha • modli się jak szewc do świętego Jacka • na święty Jacek w Warszawie jarmacek • na święty Jacek z nowej pszenicy placek / na święty Jacek będzie nowy placek • na świętego Jacka najecie się placka • na świętego Jacka trza upiec placka / na świętego Jacka ukoś owsa i upiecz placka • o, święty Jacku z pierogami / święty Jacku z pierogami, módl się za nami • szwaczka od świętego Jacka • święty Jacek zjadł z flakami placek • wygląda jak święty Jacek z pierogami • ze wszystkich świętych najlepszy Jacek, bo kto żyje dostał placek • zmiłuj się, święty Jacku z pierogami
- uwagi:
- zob. też Jacek w Wikicytatach
- (1.1) por. Jacenty • Hiacynt; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hyacinthe, nie mylić z: Jack
- baskijski: (1.1) Hiazinto
- esperanto: (1.1) Hiacinto, Jacinto
- francuski: (1.1) Hyacinthe m
- hiszpański: (1.1) Jacinto m
- japoński: (1.1) ヤツェク (Yatsueku)
- kaszubski: (1.1) Jack m
- kataloński: (1.1) Jacint m
- portugalski: (1.1) Jacinto m
- rosyjski: (1.1) Яцек m, Иакинф m, Гиацинт m
- węgierski: (1.1) Jácint
- włoski: (1.1) Giacinto m
- źródła:
- ↑
Hasło „Jacek” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „Jacek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Księga dziesiąta: Emigracja
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 262.