buntowniczy

buntowniczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skłonny do buntu

(1.2) będący wyrazem buntu, sprzeciwu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	buntowniczy		buntownicza	buntownicze	buntowniczy	buntownicze
dopełniacz	buntowniczego		buntowniczej	buntowniczego	buntowniczych
celownik	buntowniczemu		buntowniczej	buntowniczemu	buntowniczym
biernik	buntowniczego	buntowniczy	buntowniczą	buntownicze	buntowniczych	buntownicze
narzędnik	buntowniczym		buntowniczą	buntowniczym	buntowniczymi
miejscownik	buntowniczym		buntowniczej	buntowniczym	buntowniczych
wołacz	buntowniczy		buntownicza	buntownicze	buntowniczy	buntownicze
stopień wyższy bardziej buntowniczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej buntowniczy bardziej buntownicza bardziej buntownicze bardziej buntowniczy bardziej buntownicze dopełniacz bardziej buntowniczego bardziej buntowniczej bardziej buntowniczego bardziej buntowniczych celownik bardziej buntowniczemu bardziej buntowniczej bardziej buntowniczemu bardziej buntowniczym biernik bardziej buntowniczego bardziej buntowniczy bardziej buntowniczą bardziej buntownicze bardziej buntowniczych bardziej buntownicze narzędnik bardziej buntowniczym bardziej buntowniczą bardziej buntowniczym bardziej buntowniczymi miejscownik bardziej buntowniczym bardziej buntowniczej bardziej buntowniczym bardziej buntowniczych wołacz bardziej buntowniczy bardziej buntownicza bardziej buntownicze bardziej buntowniczy bardziej buntownicze
stopień najwyższy najbardziej buntowniczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej buntowniczy najbardziej buntownicza najbardziej buntownicze najbardziej buntowniczy najbardziej buntownicze dopełniacz najbardziej buntowniczego najbardziej buntowniczej najbardziej buntowniczego najbardziej buntowniczych celownik najbardziej buntowniczemu najbardziej buntowniczej najbardziej buntowniczemu najbardziej buntowniczym biernik najbardziej buntowniczego najbardziej buntowniczy najbardziej buntowniczą najbardziej buntownicze najbardziej buntowniczych najbardziej buntownicze narzędnik najbardziej buntowniczym najbardziej buntowniczą najbardziej buntowniczym najbardziej buntowniczymi miejscownik najbardziej buntowniczym najbardziej buntowniczej najbardziej buntowniczym najbardziej buntowniczych wołacz najbardziej buntowniczy najbardziej buntownicza najbardziej buntownicze najbardziej buntowniczy najbardziej buntownicze

przykłady:

(1.1) Papież ekskomunikował buntowniczego króla i zwolnił jego poddanych ze złożonej mu przysięgi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. buntowny

antonimy:

(1.1) ugodowy

hiperonimy:

(1.1) nieposłuszny, przeciwny

hiponimy:

(1.1) antypaństwowy, kontestacyjny, odstępczy, powstańczy, rebeliancki, rewizjonistyczny, rewolucyjny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bunt mrz, buntowniczość ż, buntownictwo n, buntownik mos, buntowniczka ż, buntowanie n

czas. buntować ndk.

przym. buntowny

przysł. buntowniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mutinous, rebellious, riotous, oppositional, refractory, seditious; (1.2) rebellious, oppositional
• białoruski: (1.1) бунтоўны, бунтарскі, бунтарны, бунтаўшчыцкі; (1.2) бунтоўны, бунтарскі, бунтарны, бунтаўшчыцкі
• francuski: (1.2) rebelle
• hiszpański: (1.1) sedicioso; (1.2) rebelde
• litewski: (1.1) maištingas; (1.2) maištingas
• łaciński: (1.1) asper
• włoski: (1.1) facinoroso, riottoso, sedizioso

źródła: