Przejdź do zawartości

przywódca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przywódca (język polski)

[edytuj]
przywódca (1.1) duchowy Hindusów
wymowa:
IPA: [pʃɨˈvutt͡sa], AS: [pšyvutca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która przewodzi innym dzięki swojemu autorytetowi lub posiadanej władzy
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzywódcaprzywódcy
dopełniaczprzywódcyprzywódców
celownikprzywódcyprzywódcom
biernikprzywódcęprzywódców
narzędnikprzywódcąprzywódcami
miejscownikprzywódcyprzywódcach
wołaczprzywódcoprzywódcy
przykłady:
(1.1) Przywódcą strajku nie został lider związku zawodowego, lecz pracownik obdarzony największym zaufaniem wśród załogi zakładu.
składnia:
(1.1) przywódca + D.
kolokacje:
(1.1) niekwestionowany / charyzmatyczny przywódca • przywódca formalny / nieformalny • przywódca moralny / religijny • przywódca strajku / buntu / rewolucji • przywódca państwa / partii / związku zawodowego • mieć zadatki na przywódcę
synonimy:
(1.1) lider / leader, przewodnik, wodzirej; książk. protagonista, trybun; przest. wodziciel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zwierzchnik
hiponimy:
(1.1) ajatollah, guru, herszt, kalif, mahatma, prowodyr, watażka, wódz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przywództwo n
forma żeńska przywódczyni ż
przym. przywódczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przywodzić + -ca < pol. przy- + wodzić < st.pol. wodzić < prasł. *voditi → prowadzić, wieść
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przywódca&oldid=8475921”