tlenowy

tlenowy (język polski)

wymowa:

IPA: [tlɛ̃ˈnɔvɨ], AS: [tlẽnovy], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z tlenem, dotyczący tlenu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tlenowy		tlenowa	tlenowe	tlenowi	tlenowe
dopełniacz	tlenowego		tlenowej	tlenowego	tlenowych
celownik	tlenowemu		tlenowej	tlenowemu	tlenowym
biernik	tlenowego	tlenowy	tlenową	tlenowe	tlenowych	tlenowe
narzędnik	tlenowym		tlenową	tlenowym	tlenowymi
miejscownik	tlenowym		tlenowej	tlenowym	tlenowych
wołacz	tlenowy		tlenowa	tlenowe	tlenowi	tlenowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Siarka wchodzi w skład aminokwasów stanowiących składniki budulcowe, pomaga przy zwalczaniu infekcji, wspomaga prawidłową gospodarkę tlenową, wspomaga wydzielanie żółci.

składnia:

kolokacje:

(1.1) deficyt tlenowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tlen m, utlenianie n, utlenienie n, tlenienie n, tlenowiec m, beztlenowiec m, tlenek m

czas. tlenić ndk., utlenić dk., utleniać ndk.

przym. beztlenowy, tlenkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oxygenic
• białoruski: (1.1) кіслародны
• bułgarski: (1.1) кислороден
• czeski: (1.1) kyslíkový
• esperanto: (1.1) oksigena
• niderlandzki: (1.1) w złożeniach zuurstof-
• nowogrecki: (1.1) οξυγονούχος, οξυζενέ
• rosyjski: (1.1) кислоро́дный
• słowacki: (1.1) kyslíkový
• ukraiński: (1.1) кисневий
• włoski: (1.1) ossigenico

źródła: