toluen

toluen (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. węglowodór aromatyczny o wzorze sumarycznym C₇H₈, bezbarwna, łatwopalna ciecz używana często jako rozpuszczalnik; zob. też toluen w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	toluen	tolueny
dopełniacz	toluenu	toluenów
celownik	toluenowi	toluenom
biernik	toluen	tolueny
narzędnik	toluenem	toluenami
miejscownik	toluenie	toluenach
wołacz	toluenie	tolueny

przykłady:

(1.1) Komponenty […] stały sobie w cysternach na bocznicy kolejowej, co najwyżej dolewano do nich toluen, by podnieść liczbę oktanową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fenylometan, metylobenzen, toluol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. toluenowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. toluène, od franc. tolu, od nazwy kolumbijskiej miejscowości Tolú, gdzie otrzymywano balsam z woniawca balsamowego używany do produkcji toluenu

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) toluene
• białoruski: (1.1) талуо́л m
• czeski: (1.1) toluen m
• francuski: (1.1) toluène m
• hiszpański: (1.1) tolueno m
• niemiecki: (1.1) Toluol n
• portugalski: (1.1) tolueno m
• rosyjski: (1.1) толуо́л m
• słowacki: (1.1) toluén m
• ukraiński: (1.1) толуо́л m

źródła: