wymowa
wymowa (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fonet. sposób artykulacji dźwięków mowy; zob. też wymowa w Wikipedii
- (1.2) wydźwięk, rodzaj wniosków lub odczuć, jakie z czegoś wynikają
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wymowa wymowy dopełniacz wymowy wymów celownik wymowie wymowom biernik wymowę wymowy narzędnik wymową wymowami miejscownik wymowie wymowach wołacz wymowo wymowy
- przykłady:
- (1.1) Dzieci błyskawicznie się uczą, jeśli ktoś wpoi im błędną wymowę, nie można już tego naprawić […][1].
- (1.1) Słowniki czasami dopuszczają różne wymowy i różne zapisy[2].
- (1.2) Dziś słowo wiedźma ma wybitnie pejoratywną wymowę, ale słychać w nim jeszcze źródłosłów: ta, która wie[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) daw. pronuncjacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. wymówienie
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) uitspraak
- albański: (1.1) shqiptim m
- amharski: (1.1) አነጋገር (ʾänägagär)
- angielski: (1.1) pronunciation
- arabski: (1.1) نطق m (nuṭq), لفظ m (lafẓ)
- asturyjski: (1.1) pronunciación ż
- azerski: (1.1) tələffüz
- baskijski: (1.1) ahoskera
- baszkirski: (1.1) әйтелеш (äyteleš)
- białoruski: (1.1) вымаўленне n
- birmański: (1.1) အသံထွက် (a.samhtwak)
- bretoński: (1.1) distagadur m
- bułgarski: (1.1) произношение n (proiznošenie), изговор m (izgovor)
- chiński standardowy: (1.1) 读音 (dúyīn), 发音 (fāyīn)
- chorwacki: (1.1) izgovor m
- czeski: (1.1) výslovnost ż
- dolnołużycki: (1.1) wugronjenje n
- duński: (1.1) udtale w
- esperanto: (1.1) elparolo, prononco
- estoński: (1.1) hääldus
- fiński: (1.1) ääntäminen
- francuski: (1.1) prononciation ż; (1.2) signification ż
- galicyjski: (1.1) pronunciación ż
- górnołużycki: (1.1) wurjekowanje n
- gudźarati: (1.1) ઉચ્ચાર m (uccāra)
- hindi: (1.1) उच्चारण m (uccāraṇ)
- hiszpański: (1.1) pronunciación ż; (1.2) significación ż
- indonezyjski: (1.1) ucapan, pengucapan, lafal, lafalan
- interlingua: (1.1) pronunciation
- islandzki: (1.1) framburður m
- japoński: (1.1) 発音 (はつおん, hatsuon)
- jidysz: (1.1) אַרויסרעד m (aroysred)
- karpatorusiński: (1.1) высловность ż
- kataloński: (1.1) pronúncia ż, pronunciació ż
- kazachski: (1.1) айтылыс
- koreański: (1.1) 발음 (bareum)
- litewski: (1.1) tartis ż
- lombardzki: (1.1) parnúnzia ż
- łotewski: (1.1) izruna ż
- macedoński: (1.1) изговор (izgovor) m
- malajski: (1.1) sebutan
- mongolski: (1.1) дуудлага (duudlaga)
- niderlandzki: (1.1) uitspraak ż/m
- niemiecki: (1.1) Aussprache ż
- norweski (bokmål): (1.1) uttale m
- nowogrecki: (1.1) προφορά ż (proforá); (1.2) σημασία ż, νόημα n
- orija: (1.1) ଉଚ୍ଚାରଣ
- ormiański: (1.1) արտասանություն (artasanutʿyun)
- paszto: (1.1) تلفظ m (talaffoz)
- perski: (1.1) تلفظ (talaffoz)
- portugalski: (1.1) pronúncia ż
- rosyjski: (1.1) произношение n; (1.2) оттенок m, значение n
- rumuński: (1.1) pronunție ż
- serbski: (1.1) изговор (izgovor)
- słowacki: (1.1) výslovnosť ż
- słoweński: (1.1) izgovarjava ż
- szwedzki: (1.1) uttal n
- tagalski: (1.1) bigkas
- tajski: (1.1) การออกเสียง (gaan-ɔ̀ɔk-sǐiang)
- tamilski: (1.1) உச்சரிப்பு (uccarippu)
- turecki: (1.1) telaffuz, söyleyiş
- ukraiński: вимова ż (wymowa)
- węgierski: (1.1) kiejtés
- wietnamski: (1.1) cách phát âm, sự phát âm
- włoski: (1.1) pronuncia ż
- źródła:
- ↑ Katarzyna Sokulska, Du ju spik inglisz?, „Gazeta Wyborcza”, 1993-12-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jerzy Bralczyk, Słowo o słowie, „Dziennik Polski”, 2005-09-16, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Joanna Podgórska, Ten problem, „Polityka”, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „wymowa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.