Manastir Jazak
| Manastir Jazak | |
 ' | |
| Koordinate | 45° 07′ 09" SGŠ, 19° 45′ 55" IGD |
| Država |  Srbija
|
| Godina osnivanja | 15. vek |
| Ktitor | Jovan Branković |
| Lokacija | Fruška gora, Jazak |
| Jurisdikcija | SPC upravnica igumanija Paraskeva Drapšin |
Koordinate: 45° 07′ 09" SGŠ, 19° 45′ 55" IGD
Manastir Jazak je jedan od 14 fruškogorskih manastira. Nalazi se u istočnom delu Fruške gore, severozapadno od istoimenog naselja i nekadašnjeg Jazak Manastir Jazak, u čijem se ataru danas nalazi. Manastir prostorno i administrativno pripada opštini Irig.Manastir je posvećen Vavedenju, a u njegovom sastavu se nalazi i crkva posvećena ovom svecu.
Položaj
Manastir Jazak nalazi se na južnoj strani Fruške gore, duboko u planini i na visini od 270 m. Udaljen je svega 5-6 km od puta Beograd-Irig, pa je lako dostupan vernicima i drugim posetiocima.
Istorija
Izgrađen je 1736. godine na ravnom završetku male kotline, između dva proplanka, na južnoj padini Fruške gore, na potezu poznatom pod imenom Gradac. Manastirski kompleks se sastoji od crkve sa zvonikom, okruženoj sa tri strane konacima, dok je sa četvrte strane zid i zasvođeni ulaz u manastirsku portu. U sredini porte je manastirska crkva sa trospratne zvonikom.[1]
Neposredno uz manastir, na putu prema selu Jazak, nalazi se manastirski prnjavor, a na udaljenosti oko dva kilometra, severno od manastira, nalaze se ostaci manastira Stari Jazak, koji je prema predanju, osnovao je sv. Despot Jovan Branković, mlađi sin sv. Stefana Slepog i sv. Majke Angeline. Bio je posvećen Vavedenju Presvete Bogorodice (21. novembar/ 4. decembar). Prvi pisani podatak potiče iz 1522. godine. Pominje se u rukopisnom Triodu koji je prepisivao jazački monah Lavrentije.[2]
Sa obzirom da iz 17. veka nisu sačuvana svedočanstva o manastiru, pretpostavlja da je zapusteo sve do Velike seobe Srba 1690. godine. Tako su 1705. prenete mošti cara Uroša iz Nerodimlja, zbog čega je manastir uživao veliki ugled. U vreme mitropolita Vićentija Jovanovića 1736. godine, doneta je odluka o izgradnji nove Crkve Sv. Trojice u baroknom stilu, koju je juna 1758. osveštao mitropolit Pavle Nenadović i u nju je prenet inventar starog manastira. Stari Jazik je zatim pretvoren u ženski manastir, koji je uredbom Marije Terezije 1773 o redukciji manastira raseljen i brzo zatim pretvoren u ruševine, koje i danas stoje na istom mestu. U novoj crkvi od 1759 do 1769 rađen je ikonostas sa 58 ikona, delo Dimitrija Bačevića i njegovih pomoćnika Teodora Kračuna i Dimitrija Popovića. Pošto je unutrašnjost crkve dugo stajala samo okrečena, 1899. godine slikar Pavle Čortanović (1830-1903) je uradio uljane zidne slike s pojedinim likovima iz nacionalnog i opšte hrišćanskog svetiteljskog panteona.[3]
Današnje stanje
Danas manastirsko sestrinstvo broji 11 monahinja ja čijem je čelu igumanija Paraskeva Drapšin od 1990. godine.