Prijeđi na sadržaj

Haribert I

Izvor: Wikipedija

Haribert I (Caribert, francuski: Charibert I, cca. 517 - 567) bio je franački kralj Neustrije i Akvitanije iz dinastije Merovinga, odnosno jedan od četvoro sinova kralja Klotara I koji su 561. podijelili Franačko Kraljevstvo nakon njegove smrti. Haribertu je tada pripao zapadni dio sa prijestolnicom u Parizu; Guntram je preuzeo Burgundiju, Sigebert Austraziju, a najmlađi brat Hilperik I područje oko Soissonsa. Iako relativno dobro obrazovan za svoje doba, tokom vladavine je ostao upamćen po burnom i raskalašenom životu. Uz suprugu Ingobergu (sa kojom je imao kćer Berthu) imao je niz ljubavnica, priležnica i vanbračne djece. Kćer Berthu je pak dao za suprugu paganskom kralju Etelbertu od Kenta; ona je sa sobom na Etlebertov dvor povela kao ispovjednika biskupa Liudharda, i taj se događaj tumači kao temelj nešto kasnijeg pokrštavanja Anglosaksonaca. Samom Haribertu je raskalešeni način života, zbog koga je ekskomuniciran, prema tradicionalnim izvorima doveo do prerane smrti. S obzirom da nije imao muške djece, njegove posjede su podijelila tri preostala brata.

Izvori

[uredi | uredi kod]


Haribert I
Prethodi:
Klotar I
Kralj Pariza
561–567
Slijedi:
podjela kraljevstva