Prijeđi na sadržaj

Staša Zajović

Izvor: Wikipedija
Stanislava Staša Zajović
Staša Zajović
Staša Zajović, 1999. godine
Rođenje 25. 1. 1953. (1953-01-25) (dob: 71), Nikšić, SR Crna Gora, Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija SFR Jugoslavija[1]
Zanimanje aktivist za ljudska prava, mirovni aktivist, feminist-pacifist
Politička stranka Evropski ženski lobi [en] (neprofitna organizacija)
Nagrade Milenijumska nagrada za mir (UNIFEM [sr]), nominirana za Nobelovu nagradu za mir 2005.[2][3]
Standardizacija infokutija

Stanislava Staša Zajović (rođena 25. januara, 1953. u Nikšiću) je transnacionalna feministkinja, aktivistkinja za mir i ljudska prava, suosnivačica i koordinatorka beogradske nevladine organizacije Žene u crnom.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Godine 1977. je diplomirala romanistiku na Filološkom fakultetu Univeziteta u Beogradu i tečno naučila italijanski, španski i engleski jezik. Od svojih studentskih dana aktivno se zalaže za građanska prava i kroz 1980-te sudjeluje u raznim feminističkim pokretima, a prvi put je i uhapšena 1984. godine.[1] Od 1985. do 1992. je aktivistkinja feminističke grupe Žena i društvo u Beogradu.[4] Inspirisana istoimenom izraelsko-palestinskom organizacijom, u jeku ratova u Jugoslaviji, 1991. suosniva beogradsku inačicu nevladine organizacije Žene u crnom, te uz nju organizira ili sudjeluje u brojnim anti-ratnim marševima mira, performansama usmjerenima na militarizam, nacionalizam i fundamentalizam,[5] ulične akcije pomaganja ženama izbjeglicama i žrtvama silovanja u ratu, i slične kampanje u suradnji sa sličnim organizacijama.[6] Zbog svog aktivizma i zalaganja za kažnjavanje ratnih zločina bila je meta višestrukih fizičkih napada huligana i ekstremnih nacionalista,[5] kao i administrativnih zabrana.[7]

Bila je ključni inicijator mnogih socijalnih mreža, koalicija, konferencija, sastanaka i seminara, pisala je brojne članke i eseje o ulogama žena u ratu, reproduktivnim pravima, mirovnoj politici, međuetničkoj i međukulturnoj solidarnosti, te vlašću u lokalnim i međunarodnim medijima. Pokretala je edukativne programe i napisala dvije knjige. Podržava ideju građanskog neposluha i tvrdi da je pravda "previše važna da bi je bila prepuštena političarima." Poseban uticaj je bila pri pokretanju španske inačice Žene u crnom kada je 1993. posjetila zemlju.[8]

Kroz daljnje godine nastavlja s aktivizmom i redovito sa Ženama u crnom sudjeluje u obilježjima Dana sjećanja na žrtve Domovinskog rata u Vukovaru[9][10] i početka rata u Bosni i Hercegovini.[11]

Godine 2017. je potpisnica Deklaracije o zajedničkom jeziku.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Stasa Zajović” (en). Women In Peace. Pristupljeno 2022-03-31. 
  2. ↑ „Žene u crnom - Women in Black - Belgrade - Priznanja”. Arhivirano iz originala na datum 2008-09-16. Pristupljeno 2022-03-31. 
  3. ↑ „STASA ZAJOVIĆ” (en). RWLSEE. Pristupljeno 2021-03-23. 
  4. ↑ „Zajović: Brinu me naznake vjerskog fundamentalizma”. Al Jazeera Balkans. Pristupljeno 2020-02-29. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Mary Zeiss Stange, Carol K. Oyster, Jane E. Sloan, ur. (2011) (en), Encyclopedia of Women in Today's World, ISBN 978-1-4129-7685-5 
  6. ↑ Rivas, Rosa (1993-04-26). „"Las Mujeres de Negro ejercemos la desesperación activa"” (es). El País. ISSN 1134-6582. Pristupljeno 2021-03-23. 
  7. ↑ „Staša Zajović: Otrovom nacionalizma se sprječava pobuna”. Deutsche Welle. 2010-10-07. Pristupljeno 2022-03-31. 
  8. ↑ Carmen Magallón (2006). Mujeres en pie de paz. Madrid: Siglo XXI de España Editores. ISBN 8432312444. 
  9. ↑ „Staša Zajović iz Žena u crnom: U Srbiji dominantno nacionalističko javno mnijenje”. tportal.hr. Pristupljeno 2022-03-31. 
  10. ↑ „Srpske žene odale počast žrtvama Borovog naselja”. Dnevnik.hr (Nova TV). 2009-11-19. Pristupljeno 2022-03-31. 
  11. ↑ „Belgrade: 26th anniversary of start of war in Bosnia marked”. N1. 2018-04-06. Pristupljeno 2022-03-31. 
Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Staša_Zajović&oldid=41427448