Prijeđi na sadržaj

Triamcinolon acetonid

Izvor: Wikipedija
Triamcinolon acetonid
(IUPAC) ime
(4aS,4bR,5S,6aS,6bS,9aR,10aS,10bS)-
4b-fluoro-6b-glycoloyl-5-hydroxy-4a,6a,8,8-tetramethyl- 4a,4b,5,6,6a,6b,9a,10,10a,10b,11,12-dodecahydro-2H-naphtho [2',1':4,5]indeno[1,2-d][1,3]dioxol-2-one
Klinički podaci
Identifikatori
CAS broj 76-25-5
ATC kod H02AB08
PubChem[1][2] 6436
Hemijski podaci
Formula C24H31FO6 
Mol. masa 434.497 g/mol
SMILES eMolekuli & PubHem
Farmakoinformacioni podaci
Trudnoća ?
Pravni status

Triamcinolon acetonid je potentniji tip Triamcinolona. On je oko 8 puta efektivniji od prednizona. Triamcinolon acetonid ne treba da se koristi u slučajevima tuberkuloze, ili netretiranih fungalnih, bakterijskih, viralnih (npr. herpes)[3][4] infekcija bez lekarskog pregleda. Veoma mali broj nuspojava je uočen u toku kliničkih istraživanja.[5][6] Negde 5% pacijenata je imalo upaljeno grlo, i 2% je imalo problema sa pojačanim kašljem. Predoziranje je malo verovatno, i efekti takvog jednog predoziranja su uglavnom ograničeni na gastrointestinalne probleme. Maksimalna doza za odrasle i decu (uzrasta 6-12) je 220 mg dnevno.

Serija injekcija sa triamcinolon acetonidom ili nekim drugim kortikosteroidom može smanjiti rast tkiva ožiljaka na mestima hirurškog zaseka.[7]

Triamcinolon acetonid se isto tako koristi u veterinarskoj medicini[8] kao sastojak topičkih masti.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Smith JF (1963). „The clinical use of triamcinolone acetonide in the treatment of herpes simplex of the oral mucous membranes”. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 16: 150-3. PMID 13989463. 
  4. Keith Parker; Laurence Brunton; Goodman, Louis Sanford; Lazo, John S.; Gilman, Alfred (2006). „Chapter 59. Adrenocorticotropic hormone; adrenocortical steroids and their synthetic analogs; Inhibitors of the synthesis and actions of adrenocortical hormones”. Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (11 izd.). New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-142280-3. 
  5. Diabetic Retinopathy Clinical Research Network (2008). „A randomized trial comparing intravitreal triamcinolone acetonide and focal/grid photocoagulation for diabetic macular edema”. Ophthalmology 115 (9): 1447-9. PMID 18662829. 
  6. Bonini-Filho MA, Jorge R, Barbosa JC, Calucci D, Cardillo JA, Costa RA (2005). „Intravitreal injection versus sub-Tenon's infusion of triamcinolone acetonide for refractory diabetic macular edema: a randomized clinical trial”. Invest Ophthalmol Vis Sci 46 (10): 3845-9. 
  7. Hochman B, Locali RF, Matsuoka PK, Ferreira LM (2008). „Intralesional Triamcinolone Acetonide for Keloid Treatment: A Systematic Review”. J. Aesthetic Plastic Surgery 32 (4): 705-709. DOI:10.1007/s00266-008-9152-8. 
  8. „NADA 138-869 Triamcinolone Acetonide Injection, 2 mg/ml & 6 mg/ml - original approval”. 

Literatura

[uredi | uredi kod]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]